Hekim gűlűmseyerek hem Zaura hem de orda dayanan her kese baxdi.
- Cavan oglan deyesen chox shanslidi. Sizin kimi dostlari var...deyerek ordan uzaqlashir.
Her kes sevincinden ne etdiyini bilmirdi. Hetta Zaur ve Rauf bir-birin qucaqladilar. O qeder xoshbext idiler ki..
Ramin: Allah onu bize bagishladi. Birce burdan chixsin, burda qaldigi her gune gore bayram edecem. )
Dinar: Ele qorxmushdum ki eshidende. Ellerim hele de esir, inana bilmirem.
Ramin qolunu Dinarin boynuna sararaq: - Ayagin ugurlu oldu. )
Zaur: Allaha qurban olum.. Gözumuzu yolda qoymadi.
Zaur sanki bir ushaq kimi o qeder sevinirdi ki. Gözűnden sevinc göz yashlari axirdi.
Rauf Zauru bir kenara chekerek:
- Size etdiklerime gore chox peshmanam.. Kash ki zamani geti qaytarmagi ve sehvlerimi düzeltmeyi bacara bileydim.
- Indi bunlari danishmagin yeri ve zamani deyil.
- Yox, qulaq as. Düzdü kecmishi yada salmaqla neyise düzeltmek olmur, bunu bilirem. Bu gun bu peshmanciligimi qat-qat yashayiram onsuzda. Bu ishi Nazim eleyib?
- Bir deqiqe.. Sen Nazimi hardan taniyirsan?
- Uzun sohbetdi. Ya he, ya da yox kankret bir cavab isteyirem.
- O alchaq eletdirib. Silah ve bicagda bizdedi.
- O silahi mene vere bilersen?
- Yox, polise teslim edeceyik.
- O silahi mene ver. Men bu ishi bir defelik hell edim.
- Rauf o bizim tek delilimizdi ona qarshi. Onu sene etibar ede bilmerem.
- Mene inanmadigini bilirem. Ancaq size özümü sübut edecem. Bu mövzunu cox uzatma, o adam her an gözden ite biler. Silahi mene ver.

Nigar Ayandan aldigi bu xosh xebere o qeder sevinmishdi ki, bir an sanki bash veren bütün pis hadiseleri unutmushdu. Emili görmek isteyirdi.
Ancaq özune söz vermishdi ki, Emil emeliyyatdan sag-salamat chixsin bir daha ne olursa, olsun ondan uzaq dayanacaq. Poliside o gondermishdi shirkete. Onun shikayeti esasinda Nazimi dindirmek uchun polis bolmesine aparacaqdilar. Nigar qetiyyetli addimlari ile Baki-Qebele marshrutuna dogru gedirdi. Elinde bir o

<< 1 ... 119 120 [121] 122 123 ... 157 >>