qederde böyuk olmayan chantasi, ayaqlarinda illerin yorgunlugu ile, her sheye regmen bu qerarin en dogru olduguna inandirmish özunu gedirdi...
Dinar: Biz indi Emili gormeyeceyik? Zaur ve Rauf hara getdiler?
Ayan: Onlari bilmek olur? Ne qeder dedim ki getmeyin... Dinlemediler.
Ramin: Qizlar narahat olmayin. Gelecekler birazdan. Deyirem eceb sakitlikdir )
Dinar: He, hami getdi. Sabah gelerler yagin. Biz bu gece hekimler imkan verse burdayiq...
Rauf arxaya chevrilerek: Emili emeliyyat eliyen hekim deyil o?
Ayan: He odu. Deyesen bize teref gelir. Ayda kash görmeyimize icaze vererdi. Hekim onlara yaxinlashib, Ayana ve Dinara baxaraq:
- Qizlar Nigar hansinizsiz?
Dinarla Ayan teeccuble bir-birine baxdilar.
Ayan: Hec birimiz. Ne olub ki?
Hekim: Bu cavan oglan gözlerini achandan Nigar deyir, men de dushundum ki yagin burdadir hemin qiz.
Dinar sevincle: Emil palataya kechirildi yani? )
- Beli, kechirildi.
Ayan: Nehayet. Biz onda onun yanina gedirik.
- Ziyaretci vaxti saat 9da bitir. Yarim saat qalib, ona kimi göre bilersiz. Ancaq bir shertle, sonra gedeceksiz.
Ramin: Bash űste. Siz bize otagi deyin.
- 46ci palata, 3cű mertebe.
Ramingil celd 3cu mertebeye qalxdilar.
Dinar: Inana bilmirem. Bu qapidi? Yox deyesen obiridi..
Ramin: Bir nömrelere baxda. Foyenin axrindadir.
Ayan: Min shukur Allaha. Kash ki Nigar da bizle olardi.
Emilin palatasinda bir bashqa xeste ve 2 tibb bacisi var idi. Ramingil qapidan icheri kechen kimi Emil onlari görcek, qalxmaq istedi.
Ramin: Ey..ey hara bele? Chagiraram indi hekimi.. Emil agir-agir gűlűmseyerek, onlari izleyirdi.
Dinar: Qorxutdun bizi.. Chox qorxmushduq. Hele de inana bilmirem.
Ayan: Allah shefa versin Emil. Inanirsan ki, heyacandan elimiz-ayagimiz esirdi..
Ramin: Dedim de size ona hecne olan deyil. O bizi öldűrmemish ölmeyecek. Dinar: Emil sen fikir verme ona.
Emil qarshisinda dayan dostlari ile fexr edirdi. Diline getire bilmesede bu chox gözel duygu idi.

<< 1 ... 120 121 [122] 123 124 ... 157 >>