darixdimda. Bele eseblesheceyini bilseydim...
- Hm.. bashimin belasisanda.)
Gunay gulumseyerek:
- Dadli qoxular gelir. Deyesen Seide xala yene ish bashindadi. ))
Melek elindeki qehveni icherek, denizin o gözel menzeresini izleyirdi.
Rauf ise diqqetle Meleyi izleyirdi. Sonra birden dillenerek: - Ona canimi borcluyam dedin dűnen...
Melek teeccuble: - Ola bilmez... Axi bunlari nece danishmisham sene?!
- Bilmirem.. Yagin ki, bunlari danishmaga ehtiyacin var idi. Nazimin seni ölűmden xilas etdiyine inanmazdim... Demek ki, bir insan bűtűnlűkde pis biri ola bilmez. Kimin uchunse yaxshiliq etmishdir műtleq...
- Belke de, o olmasaydi meni o bataqliqdan xilas etmeseydi, sonrada ölumden qurtarmasaydi men indi burda deyildim...
- Heyat qeribeliklerle doludur heqiqetende... Coxlarinin pis insan kimi tanidigi biri, ne vaxtsa yaxshiliq edib. Heyatdan öyrendiklerime, dűnen yeni bir ders ve yeni bir tecrűbe qatildi.
- Hele chox öyreneceyik...
Ramin: Indi nece edek? Űmumi marshrutla gedek? Ya özel olaraq tapaq birini?
Dinar: Bizim qonshumuz var, sűrűcűdűr. Sifarishle aparir. Muellimlerden kim gedecek?
Ramin: Gulnare muellime demishdi getsez, menede xeber edersiz. Qizlardan kim gelir?
Dinar: Onlar ayri gedecek. Yaginki valideynlerden kimse olar.
Ramin: Sen o qonshunun nomresini al, mene ver danishim.
Dinar: Aha, oldu. Zenglesherik. Men gedim.
Ramin: Helelik, gozleyecem.
Zaur: Bu arada Emil hardadir?
Ramin: Dogurdan... 1 saatdi yoxdu, belke eve gedib?
Zaur: Belke de..
Emil qara koyneyini eynine kechirib, teleserek evden chixdi.
1 saat sonra artiq bölgelere geden marshrutlar terefde idi.
Telesen addimlari ile kassada eyleshen xanimlara yaxinlashdi.
- Salam. Qebele marshrutu saat nechededir?
- Bir deqiqe.
Emil sol terefe boylanib, yola baxirdi.
- Artiq biri yola dushmek űzeredir. Digeri ise saat 16:30.
- Yola dushen marshrut hardadir?! Men chata bilerem ona?
- Gec olacaq. Digerini gozleyin.
- Baxin

<< 1 ... 134 135 [136] 137 138 ... 157 >>