xanim heyacanla otaga kechib etrafa baxdi. Sonra derhal ordan chixaraq butun ev boyu Nigari axtardi. Ancaq Nigar yox idi. Heyacandan ayaqlari esirdi, artiq ureyine danmishdi ki Nigar evden qacib. Bu qorxunu, bu stressi de yashatmishdi anasina. Seide xanim dizlerine vuraraq, ureyi yerinden cixacaqmish kimi heyacanla heyete chixdi.
Emil, evden chixib kafeye yollandi. Yol boyu etrafindan kechen insanlara baxaraq, yoluna davam edirdi. Sonra bir kenarda eyleshib, nefesini derdi. Telefonuna gelen mesajin sesinden diksinerek, uzaga dalmish gozlerini cibinden cixartdigi telefona dikdi. Gelen 'görűntűlű' mesaj idi. 'Ac' duymesine basaraq, yuklenmesini gözledi. Ve shekil achildi..... Emilin űzűne ani bir nifret, qezeb chökdű..
Emil telefonuna gelen mesaji acib, goruntunun yuklenmesini gözledi. Bir qeder sonra görűntű ekrana gelmishdi. Bu mezarliq shekili idi. Bir nece qebrin tesrif olundugu bir görűntű. Uzerinde yazilmish yazi: 'Istesem her birinizi öldürerdim, lakin bu yaxinda bash verecek bir hadise....' Emil qezebli ve nifret dolu baxishlari ile telefonu ovucunda sixmish, gözlerini etrafin dibsiz boshluguna dikmishdi. Axi ne demek isteyirdi o? Butun bunlari dushunerek, ayaga qalxib agir-agir addimladi.
Seide xanim ve Gunay her yerde Nigari axtarirdilar. Heyacan ve teshvish ichinde sorub-sorushdurmadiqlari yer qalmamishdi.
Nigar eve dogru addimlayirdi. Darvazani acharaq, heyete kecdi.
Ilk gördüyü ona baxan teeccub dolu baxishlar oldu.
Seide xanim heyacanla: Ay qiz deli edeceksen bizi? Hardasan seherden?
Gunay onu sakitleshdirerek: Xala yagin ureyi sixilib, biz heyacan kecirtdik.
Seide xanim: Bele olmaz! Artiq butun bunlara son qoymalidir. Ölub gedecem bir gun mende, o ushaga yazigi gelsin...
Nigar vecsiz shekilde eve kecib, qapini cirpdi.
Seide xanim sesden diksinerek: Gorursen ay qizim? Mene yazigi gelmir. Bu nece evladdi? Her defe susuram, göz yumuram...
Nigar hirsle qapini acharaq, bogazina dűyűnlenmish sözleri demeye chalishdi. Ancaq

<< 1 ... 145 146 [147] 148 149 ... 157 >>