baxaraq, birden gözű qapiya satashir.
Ayan gelirdi. Rauf tez onun terefe getdi. Ayan onun geldiyini gorub yolunu deyishmek isteyerken, Rauf onu dayandirdi.
- Ey, ey.. dayan! Bir salam da yoxdu?
- Chekil yolumdan!
- Chekilmirem. Neyneyeceksen?
- Meni narahat edirsen. Zaur görse..
Rauf Ayanin sözunu keserek:
- Bashdiyacam indi Zauruna... Dűnen yazdigim mesajlari oxudun?
- Sen xestesen dogrudanda... Istemirem seni! Bunu basha dűsh artiq.
- Sen ne istediyini hec özun de bilmirsen.. Qerarsizsan. Mende bunu görurem..
- Allah xatirine, chekil yolumdan! Mene problem yaratma.
- Yaxshi kec. Rauf chekilerek Ayanin gedishini izleyir. Sonra ozu de arxasiyca gedir ve sinife qalxirlar.
Bu gun Emilin dogum gunu idi. 19 yashina kechirdi. Her noyabrin 17si onun uchun arzuolunmaz gun idi. Özu xaric hec kim bu haqqda bilmirdi. Chalishirdi yadina salmasin, ta ki Rauf ishleri korluyana kimi... Emilin shexsiyyet vesiqesinde gormushdu onun dogum gununu. Bu gunde etdi edeceyini.
Rauf Emilin ishlediyi kafeye tort göndermishdi, ustunde adini yazdiraraq tebrik sözcukleri ile bezetdirmishdi.
Dersden sonra Nigar, Ayan, Ramin, Dinar, Zaur ve Emil kafeye getmishdiler.
Dostlar eyleshib söhbetleshirdiler. Ele o an Ziyad dayi masaya yaxinlashib:
-Emil, oglum bu gun dogum gunundu? Tebrik edirem seni.
Emil shok olmush veziyyetde, susmushdu..
Ramin: Ayib olsun sene. Indi anlashildi bizi bura niye yigdigin. Adam bir xeber eder.
Ziyad dayi: Az qalsin yadimdan chixirdi, gözle tortunuda getirim.
Dinar: Urra tort da hazirlatdirib. Emil utandirdin bizi.. Axi hediyyesiz gelmishik...
Emil: Bir deqiqe! Menim hecneden xeberim yoxdur.. Axi bu nece ola biler?
Her kes susmushdu, anlam vere bilmirdiler bu hadiseye.
Zaur: Dayi siz hardan bildiz ki? Emilin dogum gununu hec men bilmirem..
Ziyad dayi: Oglum, beyaq bir oglan gelmishdi, tort elinde, masanin ustune qoyub getdi. Mende ustunde ki yazidan basha dushdum.
Emil: Oglan? Bu inanilmazdi.. Bu gunu hec kim

<< 1 ... 29 30 [31] 32 33 ... 157 >>