men bunlari yashamali idim? Niye mende normal insan kimi heyatima davam ede bilmirem? Niye? Niye?! Nigar gözunden suzulen yashlari silerek:
- Mene deyilecek 1 söz bele tapmirsiz..
Emil eshitdiklerinin agirligini butun bedeninde hiss edirdi.. Nitqi qurumushdu.
Nigarin gözlerine baxaraq, deye bilecek bir söz bele tapa bilmirdi. Donmusdu sanki...
Nigar: Menim tek gunahim sevmeyim idi.. Yegane gunahim insanlari ozum kimi bilmeyim idi.. Sene yalanim idi.. Bu agilsiz fedakarligim idi.. Utancim idi.. Zeifliyim idi.. ve esas her sheye regmen Susqunlugum idi..
Amma artiq her shey uchun chox gecdi. Ne sen meni bagishlaya bileceksen ne de men özűmű. Sadece artiq hec bir yalanim yoxdur. Artiq evvelki Nigar da yoxdur...
Bir halda ki, ichimde olan her sheyi dedim burda qalmagin bir menasi yoxdur.
Emil Nigarin yanindan kechib uzune bele baxmadan chixdi ordan.
Ramin: Melek get artiq sen! Gelib seni burda gormesin.
Melek: Axi...
Ramin: Yaxshi yol.
Melek bashini ashagi salaraq, getmeli oldugunu anladi ve getdi.
Nigar: Men.. mende gedim. Ramin: Kec eylesh biraz, özune gel.
Nigar: Sence men dűz etdim?
Ramin: Indi Emilin yerinde hec olmaq istemezdim.. O butun bunlara layiq deyildi.. Ele bir veziyyetdi ki, ne seni gunahlandirmaq olur ne de onu..
Növbeti gun
Ayan: Nika tez gel derse gecikirik.
Nigar: Geldim-geldim.
Ayan: Gerek dűkana girmezdik. Bir az orda da lengidik. Indi qapici yene baslayacaqda.
Nigar: Ilin axridi, hecne demez.
Ayan: Bu yolda bitmek bilmire. A ora bax...
Nigar: Hara?
Ayan: Senin tesadűfűn deyil o? ))
Nigar: Cavid?
Ayan: Bizi gördű deyesen.
Neceb yaxinlashmir?
Nigar: Bosh ver, gel tez kecek.
Nigargil tam Cavidin yanindan kechirdiler ki, Cavid onlara yaxinlashdi.
- Sabahiniz xeyir.
Nigar: Sabahin xeyir.
Ayan: Sabahin xeyir, Nigar gel tez qalxaq.
Nigar: Ayan sen get, men gelirem.
Ayan: Yaxshi.
Ayan pillekanlardan qalxaraq, qapidan kechir.
Cavid: Nigar nese olub?
Nigar:

<< 1 ... 97 98 [99] 100 101 ... 157 >>