duzumu"nu eledim (saclarin horukle yuxaridan yigilmasi; umumiyyetle horuklere qarshi menim xususi bir maragim vardi). Guzguye baxanda prezentabelno gorunduyumu deye bilerdim. Men metbexe kecdide Nezrin derslerini hazirlayir (ikinci novbede oxudugundan seher tez oyanib derslerini bir daha tekrarlayardi), anam ise qabagindaki defterlerde qeydler aparirdi. Anam yerli universitetlerin birinde fransiz dilinden ders deyirdi, qabagindakilar ise , yeqin ki, telebelerinin kollokvium ishleri idi. Ureyimde "yaziq ushaqlar" deyerek, ozume kofe hazirlayirdim. Anamin telebkarligi o ushaqlari da canlarindan bezdirmishdi yeqin. Kofemi de goturub stola eyleshdim, stolun ustunde olan jurnali vereqlemeye bashladim. Anam eyneiyni cixardi, bashini ovushduraraq bir az meni suzdu, "hara bele seher-seher?" deye xeber aldi. Son bir hefte erzinde en azii 3 defe bu musahibe haqqnda danishmagima baxmayaraq yadindan cixmishdi. Yene... artiq bu unutqanliga teeccublenmirdim, oyreshmishdim. "Musahibeye, sene dediyim ish uzre" cavabini verdim. Bir nece il bundan evvel olsaydi, anamin laqeydliyine, mene qarshi unutqanligina pis olacaqdim, aglayacaqdim, "axi demishdim sene, niye mene gelende hec ne yadinda qalmir?'la bashlayan ve ona oxshar suallar verecekdim. Amma artiq o merheleden kecmishdim, o sohbetlerin bir fayda vermeyeceyini basha dusheceyim yashdaydim. Bu sebebden de sadece "musahibeye" demekle kifayetlendim. Anam : "deyesen, biz seninle bunu artiq muzakire etmishdik. ne atan, ne de men ishlemeyini istemirik. musahibe-ish yoxdu. Ondansa hazirlash, senedlerini yig, Ingiletereye gedessen oxumaga. Suadaya (anamin refigesi Cemilenin qizi) 2 universitetden cavab gelib. Senin ondan neyin eskikdi?" kimi sozlerle meni soz ateshine tuturdu yene. Men jurnali vereqlemeye davam etsem de, ona qulaq asirdim, cavab vermirdim, bunu artiq yuz defe danishmishdiq, oz fikrimi onlara demishdim. Hele bu saat magistr tehsili istemirdim, ishlemek isteyirdim. Mueyyen qeder ishledikden sonra istediyim universitete

<< 1 [2] 3 4 ... 102 >>