dehsetli 1 hissdi. Dushmenime de arzulamiram bunu. Yeqin ureyinde fikirleshirsen "bele cetindirse, niye dozurdun? Ayrilardin, menliyini ayaqlar altina atmazdin". Duz deyirsen, menlikli qadin ele ederdi. Ama mesele Rauf oldugunda menim menliyim yadima dushmur. Gozumu acandan Raufu sevirem men. Qonshuluqda boyumushuk. O, Moskvada oxuyanda, Esmerle nishanlananda neler cekdiyimi 1 Allah bilir.
Nishanini qaytarib bize elchi gelende ise men sevincimden ucurdum. Axir ki, dualarim eshidilmishdi. Ne bileydim ki, sonrasi bele olacaq.
Anamin sozunu kesib, "Esmerden niye ayrildi ki? " sualini sorushmaq istesem de, yaralarini tezelemek istemedim, onsuz da danishmagin onuncun nece cetin oldugunu gorurdum.
- yaxshi, mama, aglama- desem de, cox komek etmirdi dediklerim.
- Aziza, bilirem, meslehetlerime cox qulaq asan deyilsen. Duzu, basha dushurem ki, hec size yaxshi ana da olmamisham. Oz eqoizmim, problemlerim menimcun daha prioritet olub hemishe. Amma hec vaxt seni sevmiyen biriyle evlenme. Sen onu sevmesen de olar. Amma yoldashin soyuqlugu daha dehshetdi. Bax men sene her defe Orxani deyirem, bilirem, xoshuna gelmir bu sohbet. Amma qulaq as, o seni cox sevir, Cemile deyir ki, her defe danishanda seni sorushur. Ele biriyle aile qur, seni el ustunde gezdirsin.
Elbette ki, Orxan mene mumkun heyat yoldashi kimi siyahimin en axirindaydi, olerdim, amma onla evlenmezdim. Mamami incitmek istemirdim, amma yalnish umidlendirmek de istemirdim. "Gorek de, nolur" deyib yanagindan opdum. Son 5-6 ilde ilk defe idi anami opurdum. Bu gun hec bir Zaman olmadigi kimi ureyim agrimishdi ona. Bedbext idi, hem de gunahi olmadan. Deyesen, yavash-yavash onu basha dushmeye calishirdim. Boyuyurdum belke de.
- besdi depressiv movzulardan danishdiq, gel mene camodanimi yigmaga komek et- deyib elinden tutdum.
Anamla neytral movzulardan- menim ishimden, gorduyumuz layiheden danisha-danisha camodanimi yigirdim. Ish geyimlerinden bashqa anamin tekidi ile, kokteyl platyasi da aparirdim. "ish seferidi,

<< 1 ... 39 40 [41] 42 43 ... 102 >>