xeber ele, otagimda olacam" deyib oz otagina qalxdi.
Men de oz novbemde otagima girer-girmez Emile zeng vurdum, mailin tonundan hiss olunurdu ki, ciddi nese bash verib. Salamlashib hal-ehval tutduqdan sonra, Emilin ilk suali "bu Milan meselesi hardan cixdi?" idi. Sualin mezmunundan elave, tonu da xoshuma gelmirdi.
- ish seferidi. Nolub ki?
- niye menim bundan en axirda xeberim olur?
- basha dushmedim, hesabat sorushursan?
- istesen, hesabat kimi de basha dushe bilersen. Sen Milana gedirsen ve ancaq hava limanindan mene xeber edirsen. Sence, bu normaldi?
- Emil, senle ayda bir defe danishiriq, coxdandir bir- birimizin ishine qarishmiriq, harda oldugum, kimle oldugum, umumiyyetle, yashadigim- olduyum seni maraqlandirmir ve sen indi menden bu tonda hesabat teleb edirsen?
- beli, edirem. Oz de bilirsen ki, derslerim coxdu, imtahanlarda problemlerim var deye, cox danisha bilmirik senle. Neyleyim ki, senin qeder agilli deyilem, her ishim ele asanliqla hell olunmur, arxamda senin atan kimi birisi dayanmir.
- zarafat edirsen, he? Ciddi danishdigina, heqiqeten bunlari fikirleshdiyine inanmiram cunki. Hec olmasa, sen bunlari mene deme de.
- ciddiyem. Mudirinle tekbashina, menim xeberim olmadan Italiyaya gedirsen, hele bir meni gunahkar cixarirsan.
- men seni gunahkar cixardiram?!
- hemishe elesen, onsuz da. En agilli, en duzgun, en temiz.. Bashqalar senden bir pille ashagidi. Snobsan cunki.
Emilin bunlari mene dediklerine inanmirdim- bir insan bashqasini bu qeder mi sehv taniyar? Omrumun bir ilini bu insani mi gozleyerek kecirmishdim? Kecirdiyim eseb sarsintilari, yuxusuz geceler, daima ozumu gunahlandirmaqlarim, Emile her cur beraet qazandirmaqlarim, kompromise geden terefin men olmagi- hamisi buna gore idi? Emil danishdiqca, yeni-yeni evveller mene soylemediyi arqumentler getirdikce son 1 il gozumun onunden lent kimi kecir, gozumden yashlar axirdi.
- senle daha danishmaq istemirem- deyib, skype-i sondurdum. Ozumu yatagin ustune atdim. Artiq aglamirdim,

<< 1 ... 44 45 [46] 47 48 ... 102 >>