Enver bize qeribe (sanki sual verecek kimi) baxirdi. Bahadur bashini yelledi Envere. Bunlara ne olmushdu bele? Yeqin ki, Enver de xeberdardi Bahadurun getmeyinden. Enver sozlu adama oxshadigindan ikisini bir yerde qoyub ordan uzaqlashdim. Yerime eyleshib ishime davam etdim.
Aradan 2 hefte kecmishdi. Artiq Bahadurun kecidi ile bagli resmi elan cixmishdi. Ishde her kes bunu danishir, onun yerine kimin geleceyini muzakire edirdiler. Eshitdiyim bir shayieye gore, ona evvelceden Londona getmeyi soz verilse de, indi Moskvaya getmeye razi olmasi burdaki munasibetlerinin korlanmasi ile bagli idi. Ozu artiq burda qalmaq istememish, ona gore de, bu teklifi qebul etmishdi. Bunlarin hamisi shayie oldugunundan, realligi ne derecede eks etdirdiyini bilmirdim. Hemin gunden sonra ise Bahadurun ozu ile bu haqda danishmamishdiq.
Bu iki hefte erzinde Bahadurun meslehetine emel edib atamla da danishmishdim. Bu sohbet mene cox cetin basha gelmishdi, aramizdaki perdeni qaldirmish olmushdum mueyyen menada. Hefte arasi ish gununun axirina yaxin atama zeg edib, onu sham yemeyine devet etmishdim. Teeccublenmishe oxhsayirdi. "Bu hardan cixdi?" dese de, "Papa, ishlediyimden beri hec seni qonaq etmemishem, indi oz maashimla seni yemeye cagiriram. Bu qeder cox shey isteyirem?" deyib incimishdim. O da incidiyimi basha dushub qebul etmishdi. Axsham Trattoriada gorushecekdik. Bir evde yashasaq da, cox sohbetimiz olmazdi onla. Her sheye baxmayaraq, cox isteyirdim atami, ishguzarligini, intelligentliyini, vicdanliligini. Bele bir sohbet etmek cetindi mene onla. Amma qerarliydim, danishacaqdim. Bir az menim Italiya seferimden, Florensiyaya vurgunlugumdan, ishden danishirdiq. Aradaki bir az sukutdan sonra,
- Papa, Esmerle niye ayrilmishdin?- sorushdum. Sualimin yersiz oldugunu bilirdim.
Hec bu suali gozlemirdi- mene teeccuble "sen bunu hardan bilirsen?" yaxud da "bu sual hardan cixdi?" sorushurmush kimi baxirdi, uzunden sualima esebleshib-esebleshmediyi melum deyildi. Araya pauza cokdu, sanki, bu

<< 1 ... 57 58 [59] 60 61 ... 102 >>