suala nece cavab vereceyini fikirleshirdi, fikirlerini yerbeyer edirdi. Men de susmush, onun danishacagini gozleyirdim.
- Her bir munasibet, ne qeder guclu olub-olmamasindan asili olmayaraq, bir kritik noqteye catir. Xususen de arada mesafe olanda. Esmerle bir-birimizi cox sevirdik. Men Moskvaya oxumaga gedende, o qeder de razi deyildi buna. Mense, hemin vaxt ucun duzgun addim atdigimi fikirleshirdim. Hem de Moskva burdan-bura idi, 2 il tez kececekdi. Amma realliqda her shey o qeder de asan olmadi. Arada mesafe olduqda, xususen de, her iki teref qisqanc olanda bir-birimizi cox incidirdik, her xirda sheyi soz edirdik, ele bil hala gelmishdik ki, normal sohbet ede bilmirdik, axirda ya o meni nedese gunahlandiracaqdi, ya da men bir behane tapib dalashacaqdim. Bakiya tetilde qayitdim, uz-uze de mubahiselerimiz dayanmirdi. Bir defe yene hansisa munaqisheden sonra ayrilmagi qerara verdim, her sheyin bele davam etmesi yorucu idi. Onun da, deyesen, bu qerar ureyince idi. O da, menim kim yorulmushdu. Nishani qaytardiq. Men Moskvaya qayitdim, bir az sonra onun da sinif yoldashi ile toyu oldu. Ironiya budur ki, men hemishe onu mehz hemin sinif yoldashina qisqanirdim. Demeli, intuisiyam o qeder de yaniltmamishdi meni. Belke de, bele yaxshi idi. Moskvada qurtardim aspiranturani, qayitdim. Papagil evlenmeyimi isteyirdiler, Duriye de qonshumuz idi, gozumun qabaginda boyumushdu, evlendim. Deyesen, Esmere aciq vermek isteyirdim men de oz aglimca. Bu da ikinci sehvim oldu.
Atamdan bu qeder aciqliq gozlememishdim duzu, 20 yasim erzinde hec vaxt bu qeder semimi danishdigini eshitmemishdim. Aradaki perdeni goturduyume cox utanirdim, ne qeder duzgundu onun bu peshmanciliqlarini bilmek, bilmirdim. Ozumu saxlamayib, sorushdhum,
- bes hec mamani fikirleshmedin? onunla oyun oynamish oldun.
Atam o saat cavab vermedi. Sanki, verdiyim suali fikirleshirdi.
- Hemin vaxt meselenin o terefini fikirleshmemishdim. Sadece Esmere aciq vermek ucun, evlenmek xatirine atilmish bir addimdi.

<< 1 ... 58 59 [60] 61 62 ... 102 >>