dushmurdum, belke de, sadece anasinin cekdiyi bir shekil oldugundan onun ucun eziz idi ve ordan asmishdi, menle hec bir elaqesi yoxdu.
Universitetde sessiya vaxti oldugundan, hem de ishde ishlerin coxlugundan problemlerimi dushunmeye, gotur-qoy etmeye vaxtim olmurdu. Axshamlar ishden gelen kimi derslerimi oxuyar, yorgunluqdan halsiz olanda ise ele divandaca yuxuya gederdim. Anamla sohbetlerim de azaldigindan papamla danishib-danishmadigindan xeberim yoxdu, mamam bu sohbeti acmir, onu, elece de ozumu incitmemek ucun men de bu sohbete qayitmirdim.
Heyatimda olan yegane deyishiklik az-cox yaxin oldugum bir dostum- Anarin (Arzu xalanin oglu, gedib evde “Nazrin dedi ki, atam olub” xeberini catdiran sinif yoldashim) da bizim kompaniyaya ishe duzelmeyi idi, o maliyye shobesinde praktikant kimi chalishirdi. Sinifde az-cox danishdigim, nisbeten munasibetde oldugum yegane insan idi Anar. Universitet boyunca da (o BDU-nun kibernetika fakultesinde oxuyurdu) arabir koridorda gorusher, danishardiq. Indi de Anarin bizim shirkete gelmeyi ile, gundelik rejimimde mueyyen deyishiklik olmushdu. Arada Ayladan savayi, Anarla da nahara cixar, birbasha ish yoldashlarimdan bashqa kimlese danishardim.
Kenana geldikde.. gun kecdikce ona hormetim boyuyurdu. Ozum soyuq ve quru insan oldugumdan, etrafimdaki insanlarda da bu cur xasiyyetleri qiymetlendirerdim. Cox danishan, cox gulen, hedden artiq ekstravert adamlar tez bir zamanda bashimin agrimasina sebeb olardilar, xususen de, kishilerde heddinden artiq deyib-gulmeyi qebul etmezdim. Kenan da cox az danishan biri idi. Ish meselelerinden savayi, “salam-sagol”dan bashqa bizle bir kelme kesmezdi, seherler gelib stol arxasinda eylesher, gundelik iclaslara gedib-geler, axsham biz ofisden cixanda da o hele de kompyuter arxasinda ishi ile meshgul olardi. Duzu, onun bu xasiyyetine beled olduqca, sergideki unsiyyetcilliyi, menimle olan soz-sohbeti mene qeribe gelirdi, hec hemin gunki unsiyyetcilliyi ona yarashdirmirdim.
Ayla, Leman ve Tural ile

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 69 >>