turk dili bilmeyimize yarashir kino.
Men ise israr edirdim.
- Ne olar, gel baxaq.
Kenan dayanib mene baxdi, belke de, aglimdan keceni bilirdi. Hec vaxt onla kinoya getmemishdik, gede bilmemishdik, gede bilmeyecekdik de. Kino menim "etmeli olduqlarim" siyahimda novbeti hedef idi.
Kino secimi bir az cetin olsa da, komediya filmini secmekde yene israr etmishdim. Heyatimda onsuz da kifayet qeder melodram bash verirdi. Kinodan ne men, ne de Kenan hec ne basha dushmurduk, heqiqeten, gulmeli bir film olmali idi ki, butun zal her dialoqdan sonra ughunub gedir, biz ise key-key etrafimiza baxirdiq. Amma kinodan sonra ikimizin bu halina cox gulmushduk, indi de kino zalini terk edenler bizim bu gulushlerimize teeccuble baxirdilar. Kino zali otelden cox da uzaq olmadigina gore piyada qayidirdiq otele. Sabahi gun seher Kenan Bakiya qayidirdi. Men de biletimi axshama almishdim. Hele de Kenana Ingiltereye gedeceyimi dememishdim, fikrim son ana saxlamaq, belke de, hec dememek idi. Desem de, bir shey deyishmeyecekdi onsuz da.
- Bilirsen, ishde senin haqqinda ne deyirler?
Kenan teeccuble uzume baxdi:
- Yox, ne deyirler ki?
- Aysberg.
- Yox bir.
- Aha, duz deyirler. Onlardan bu sozu eshitmesem de, men de seni aysberge oxshadardim.
- Sen de meni buz heykel kimi fikirleshirsen?
- Tek buz heykelliyin yox, aysbergin cox hissesi suyun altinda olar. Sen de elesen, hisslerini biruze vermersen, fikirlerini, dushuncelerini bolushmersen. Bilmek olmaz aglindan ne kecir.
Kenan bu sozlerime hec ne demedi, bir nece saniyeden sonra gulumseyib:
- Desene, Alla Puqacheva o mahnini menim haqqimda oxuyub?
Bu sozune men de gulumsedim.
- Aha, indi her defe o mahnini eshidende sen yadima dusheceksen.
Hemisheki xususiyyetimden el cekmeyib yene hundurdabanli ayaqqabilarda idim. Normal adamlarin eksine olaraq, menim eksine alcaq dabanli ayaqqabilarda, baletkalarda ayaghim agridardi. Kenan yene ayaghimda hundur tuflilara ishare edib:
- Sen nece bunlarin ustunde gezirsen? Her defe seni bu

<< 1 ... 55 56 [57] 58 59 ... 69 >>