ikimiz gulumsemishdik, menim danishdiqca gozlerimden yash axir, Kenanin ise uzu hec vaxt gormeyeceyim derecede qayghili idi.
- Ne vaxt gedirsen?
- Biletim 2 hefte sonrayadi.
- Harda qalacaqsan?
- Bilmirem, dayim meshgul olur bu ishlerle.
- Telefonunu vereceksen mene?
- Yox. Birdefelik gedirem.
Hec ne demeyib, Lale zeng edib papasini eve cagirana qeder sakitce yanashi oturmushduq.

20. Final
2 hefte gozlediyimden daha tez gelib kecmishdi. Kenan her gun menim uzume bir umidle baxar, belke, fikrimden donduyumu umid ederdi. Menim ise bu vaxtdan sonra geri qayitmaq kimi bir imkanim yox idi.
Ishde son gunum idi, hemin axsham "menim vaxt"imi delicesine gozlesem de, qerarli idim, ishden tez cixacaqdim. Kenanla yene uz-uze gelsem, qerarimdan doneceyimden qorxurdum. Hemin axsham saat 5-de ishdeki eshyalarimdan ibaret qutumu yigishdirmish, cixmagha hazirlashirdim. Lemanla Aylani gozleri dolmush, "Nazrisha, sene cox oyreshmishdik" deyirdiler, "Mutleq arada bize yaz, nece oldugundan xeber et" deyirdiler. Men gulumseyib bash yellesem de, hec vaxt zeng etdiyimi, itirib-axtarmayacaghimi bilirdim. Kabinetden cixdiqda hami ile qucaqlashdim, Kenan butun bunlara kenarda dayanib baxir, menim ise onu bele gorende icim qan aglayirdi. Sonda o da meni qucaqladi, qulaghima "getme" dese de, gozlermi silib kabinetden cixdim, qacdim desem, daha duz olar.
Hec kes meni narahat etmesin deye, hemin axsham telefonumu da sondurmushdum.
Seherisi mama ile Feride meni hava limanina oturmushduler. Hava limaninda teyyareye minene qeder gozum yolsa idi, birden Kenan geler deye fikirleshirdim. Kenan eger gelib cixsa, hec neye- mamama, menim heyat prinsiplerime, papaya nifretime, Sevinci vaxtile alcaltmagima, Aytene, Laleye, mentalitete ve s. hamisinin ustundne xett cekib onla gederdim. Lakin Kenan gelmedi ve men getdim.
Londondaki heyatimin ilk 2 ayini indi de xatirlayanda tuklerim urpeshir. Dersler hele bashlamadigindan bashimi qatmaq cetin idi. Dayim ogullari Emin ve Alesger meni arada

<< 1 ... 58 59 [60] 61 62 ... 69 >>