perişan haldadı.Axı bu qız niye bele eleyir?Vüsal demişken gördükde onun isteklisin.
-Günel indi yeri deyil coşma.Hamınız birleşib qıza ele oyun oynadız ki,heç felek de baş açmazdı.Vüsala de sebrli olsun zaman lazımdı.
-Nergiz sene güvenirem.
Axşam atam otağıma geldi.Men uzanmışdım o içeri giren kimi qalxıb oturdum.O Nergize eliyle çıxmağını bildirdi.Men artıq başa düşmüşdüm ki,yene ciddi söhbet gedecek.
-qızım menden vaxt istedin verdim,ancaq demedin ki, bu vaxt erzinde menle ananla danışmayacaqsan,özünü bu dörd divara hebs edib yaxınlarınla,refiqelerinle (o güneli nezerde tuturdu) elaqeni keseceksen.
-ata men...
-bele olmaz menim ağıllı balam.Bele etmekle nese hell olunursa yaxşı davam edek bele olmağa.Axı heç ne hell olmur?Belke hell olunur?men başımı aşağı salıb sakıt sesle dillendim.
-yox.
-olmayacaqda,bilirsen niye?Çünki heyat bu dörd divardan ibaret deyil.Bir evden çıx,bacınla bir harasa gedin gezin.Men atamın sözü hara getireceyini bilirdim.Üzümde gülüş yaranırdı atamın bu halın görünce.
-ne gülürsen ay şeytan.O da gülmeye başladı.
-yaxşı ata Günelin yığıncağına gedecem.Ancaq ona tapşırın mene yaxın gelmesin.
-kime Günele?
-yox ona da ona,
Atamın qaşları düyünlendi.Üzü ciddi mimika aldı.O narazı olsada helelik dillenmedi.Seher biz Nergizle mene geyim almağa getdik.Nergiz son zamanlar tez-tez kimlese mesajlaşırdı.Başım özüme ele qarışmışdı ki,deyesen bezi meqamlar gözümden qaçmışdı.Biz mene gözel bir paltar aldıq.Gece yerimize uzananda men cüret edib Nergize sual verdim.
-bacı senin heyatında kimse var?Onun üzünde gülüş yarandı.
-hardan bildin?Eslinde bu sual fikrimde yanılmadığımın tesdiqi idi.
-demek var he?Ay seni niye dememisen indiye kimi?
-çox tezdi Könül hele bir-birimizi tanımağa çalışırıq.
-Neçe tanış olmusuz?
-menim xestem olub-Nergiz gülmeye başladı.
-nece xeste ele ya bele.Mende özüm dediyim söze gülürdüm.
-hem ele hem bele.Boğazındakı zobdan emeliyyat olunmuşdu.Tanışlığımız ordan başladı.Tez-tez

<< 1 ... 36 37 [38] 39 40 ... 53 >>