-sözümü kesme.O oğlan yaxşı uşaqdı,gel daşı eteyinden tök he de o uşağa.
-xala sizde qadınsız yaşadıqlarımı eşıtmısız deyirsiz,bir anlıq özünüzü menim yerimde düşünün siz ne ederdiz?
-qızım,menim balam men özümü senin yerinde düşünmürem çünki men iller evvel senin yaşadıqlarını yaşamışam.Zorla ne zülümlerle qaçırtmışdı Günelin atası meni.İki defe qaçırıb men o qaçırtdığı yerden qaçmışam,üçüncüde anam gelib dediki eger bu defede geri qayıtsan menim evime gelme.Mende daha çaresiz oturdum.Zamanla öyreşdim.Qadın isterse her şeye öyreşe de biler qaneleşe de biler.İki oğlum bir qızım oldu.Bu iller erzinde men erimden bir defe olsun gülden ağır söz eşıtmedim.Çalışdı vuruşdu,halal zehmeti ile ailesin gözel yaşada bildi.Keçen illere boylananda teessuflendiyim bir şey var yalnız,ona verdiyim ezablar.Menim sehvlerimi tekrarlama.Vüsal seni çox sevir,o seni heç vaxt atmaz.Bu qadın meni inadımı qıra bilmiş üreyime yol tapa bilmişdi.Öz doğma anamdan eşıtmediyim bu sözler mende Vüsalı tanımaq hissleri oyadırdı.Günelin anasını berk qucaqladım.Ele bu vaxt Gönül qapını açdı.
-hardasız bayaqdan sizi axtarıram,mama xalamgil gedir deyir gelsin görüşek.Günel bizim ikimizin de gözlerinin yaşlı olduğunu görüb dillendi.-Nolub size?Biz birlikde qalan qonaqların yanına qayıtdıq.Qış vaxtı olduğundan qaranlıq tez düşürdü.Men eve nece qayıdacağımı düşünürdüm.Günel yene beyninde planlar qururdu bunu onun gözlerinden göre bilirdim.
-Günel seni boğaram bu defe heç kimse elimden ala bilmez.
-hele bu gün nişanlanmışam toyum olmayıb hele,heyatımdan bezmemişem ki?
-he bele ağıllı ol.Atam toyda olacaqdı bu gece onu çağıra bilmezdim.Günelin qardaşlarının maşınına da öz aileleri ancaq sığardı.Deyesen en yaxşısı Vüsalla getmek idi.Günelle görüşüb tekrar tebrik etdim.Vüsal nehayetki mene baxırdı,hemde düz gözlerimin içine.Özüm ona yaxınlaşdım.
-xaiş etsem meni eve apararsan?O gülümseyib astadan dillendi,ele asta dediki s[zl’rini ki,dediklerini yalnış men eşıtdım.
-bunu başqasından

<< 1 ... 38 39 [40] 41 42 ... 53 >>