Bitir zaman. Bütün saatlar qum saatının içinde bir-biri üstüne yığılır. Saxta xoşbextlikler geyinir sözler. Sen-men döyüşünde imtiyazsız sabahlara bu günden açıram gözlerimi. Döyüşecek qeder bele yaxın olmayışımızı bilirem. Ömürümü ömürünün ardında sürüyen...sen...
Aynaları qırıldı xoşbextliyimin. Bağlayıram gözlerimi. Haydı get yar geldiyin kimi. Ağrıtdığın yerden bütün ağrılarımı da al get .
Anlamadım yar
Senmi yar olmadın yoxsa menmi yarenlikden uzaqdım? Hansı sahile vurmuşdu aramızdakı eskik o daş? Hansı mahnı sözleride yarım qalmışdı notlarımız? Hansı setir içine sığdıra bilmişdi de seni; sen görünmez olmuşdunu?Ah yar sene bağlamazsam sözlerimi hemişe menasız olur üreyimin dili. Sene bağlandığında da gözyaşına sebeb olur. Yoxmu önümde senden qeyri gedecek bir yol?
İçim yene eyni misraları tekrarlayır
Yamaclarımda senli gözel xeyallarım var
Amma xülyalarıma damlayan zeher de sensen yar
Tapa bilmedim . Seni bu qeder axtararken özüme bir xoşbextliyi de tapa bilmedim. Zamandan bir-bir ğurlayıb saatları sızlayan yanlarıma qatdım. Men acını eşqe yamaq etdim. . Gizli künclerde ölümüne besledim sevdanı. Acı idi bildiyim eşqin ön adı.
Heç bir şehere sığmadı üreyim. İstanbul sen de üreyimi ayaqlarına doladın. Ve sen düşdün men qanadım. Ezildim yarama yene böyük bir şeheri basdım.
Böyük bir yuxudan ibaret sandım setirlerde yaşamağı. Sözleri vurdum qumsalları. Canımı ağrıttım ardında. Ve bir daş daha atdım içimin qaranlıq dehlizine. Gerçeyimde olmayan yar könülümden get!
Haydı get!
Men sarsılan bir şeherin dağıntısı olmağa razıyam.
Men yene kabuslar saxlayaram yataq başlarımda.
Ve sene şeirler yazmaqdan vaz keçirem.
Sessizliyimin sesini dinleyerem bir payız seherinde...
Beynilesi Temadi
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç