Fatime (e) Ebu-Bekr terefinden, Peyğemberden (s) qalan mirasdan mehrum olduğu üçün qezebli halda vefat etdi. Buxari "Sehih" kitabında öz senedile Aişeden revayet ederek deyir: "Xanım Fatime (e) Ebu-Bekrden, Resulallahdan (s) ona qalan mirasını teleb etmeye getdi. Hansıki Allah-teala Resulallaha (s) verdiyi şeylerin birini, Fatimeye (e) vermişdi. Ebu-Bekr Fatimeye (e) Peyğemberin (s), biz peyğemberler irs qoymarıq - deye - dediyini bildirdi. Bu sözden Fatime Ebu-Bekre qarşı çox qezeblendi ve hetta vefat edene qeder onunla danışmadı. Xanım Fatime de Peyğemberin (s) vefatından sonra cemi 6 ay yaşadı."

Aişe sözüne bele davam edir: "Fatime, Resulallah (s) onun üçün terk etdiyi Xeyber, Fedek ve Medinedeki payını Ebu-Bekrden soruşanda, ona redd cavabını vererek bele dedi: "Peyğemberin (s) gördüyü işi, men de görürem." { Sehih-Buxari cild 4, seh.208. Xums bölümu. Feraiz babı. }

Xanım Fatimenin (e) Ebu-Bekre qarşı qezebi o hedde gelib çatmış idi ki, meyyit namazı qılmaması üçün, Hezreti Eliye (e) vesiyyet etmişdi. Bundan elave, cenazesinin ardınca gelmesine bele razı deyildi. Buna göre de Hezreti Eli (e) Xanımın pak cesedini kece vaxtı gizli şekilde defn etdi. "Ebu-Bekr Xanım Fatimeye (e) istediklerinden heç ne vermedi. Onun bu emeline göre, Xanım qezebli qaldı ve vefat edene qeder onunla danışmadı. Xanım Peyğemberden (s) sonra cemi 6 ay ömür sürdü. Onun eri Eli (e) kece vaxtı onu defn etdi. Ebu-Bekre ne onu görmeye, ne de ki, cenaze namazına gelmesine icaze vermediler." { Sehihi-Buxari cild 5, seh. 382. Meğazi bölümü. Xeyber babı. } Bu revayetleri Buxari öz sehihinde Aişeye istinad ederek zikr etmişdir.

Xanım Fatimenin (e) teleb etdiyi Fedek, Hicazda yehudi tayfesının meskunlaşdığı bir kend idi. Peyğember (s) Xeyber döyüşünde qalib geldikden sonra, Allah-teala bu kendin ehlinin üreyine xof saldı ve onlar da döyüşsüz Peyğemberle (s) sülh bağlayıb tabe oldular. Döyüşsüz ve ordu yürüş etmeden Peyğember (s) Fedeki aldığına göre Resulallahın (s) öz şexsi mülkü idi.

[1] 2 3 ... 6 >>