Peyğember (s) heyatla vidalaşdıqdan sonra Eli (e) qohumları ile birge O Hezretin (s) defnile meşğul olan vaxt, Ömer-ibn-Xettab Peyğemberin (s) vefatını inkar ederek, bu sözü deyen şexsi öldürmekle hedeleyirdi. Hetta Ömer, Ebu-Bekr "Medine" xaricinde yerleşen "Sünh" menteqesinden qayıdanadek ona inanmırdı. Buxari "Sehih" kitabında öz senedile Aişeden revayet ederek deyir: - Ebu-Bekr, Sünh menteqesinde olarken Peyğember (s) vefat etmişdi. (İsmail "Sünh"e "El-Aliye" deyirdi) Ebu-Bekr "Sünh" menteqesinde olarken Ömer Allaha and içib Resulullahın vefat etmediyini deyirdi. Aişe bele davam edir: Ömer and içib men heç vaxt Peyğemberin vefat edeceyi baresinde fikirleşmemişdim. - deyirdi. O, (Resulullah) hele dönüb çox şexslerin elini ve ayaqlarını kesecekdir.

Ebu-Bekr "Sünh" menteqesinden geri qayıtdı ve bele dedi: "Atam-anam sene feda olsun cesedin üzünü açıb öperek sen ölü ya diri olsanda paksan. Canım elinde olan Allaha and olsun ki, Allah heç vaxt sene ikinci defe ölümü daddırmaz.

Lakin Ensar ehli "Beni Saidenin Seqifesi"nde cem olaraq Se'd-ibn-İbadenin, Peyğemberin (s) xelifesi olması üçün namizedliyini ireli sürdüler. Mühacirlerin böyükleri (Ebu-Bekr, Ömer ve Ebu Übeyde) bu hadiseden xeber tutan kimi derhal onların yanına gederek emirliye özlerinin daha layiq olduqlarını e'lan etdiler. Ensar ve Mühacirlerin arasında dialoq qızışaraq mübahiseye çevrildi. Ensarın böyük olan Se'd-ibn-İbade qalxaraq dedi: "Biz Allahın kömekçileri ve İslamın ordusuyuq. Siz Mühacirlerse bir camaatsınız. Sizin qovmunuz isteyir ki, bizim eslimizi alçaldaraq, bizi bu işden uzaqlaşdırsınlar." { Sehih-Buxari. Cild 8. Seh 541. "Elmüharibin min Ehlil-küvr" kitabı. "Recimel-hubla minez-zina" babı }

Sonra Ebu-Bekr bayıra çıxıb bele dedi: "Ey and içen! And içmeyi saxla!".{ Sehih-Buxari. Cild 5. Seh 13. "Sehabenin fezileti" bölümü. "İn le nebi fe in Ebe-Bekr" babı.}

Ebu-Bekr ayağa qalxaraq xütbe oxudu ve bu xütbede Mühacirlerin feziletini qeyd etdi. Eyni zamanda Qureyş tayfasından

[1] 2 3 ... 5 >>