Mozes Mendelson çox yaraşıqlı bir adam deyildi. Üstelik, hem qozbel, hem de qısaboy idi. Bir gün Mendelson Hamburqda yaşayan bir ticaretçiye qonaq getdi. Bu ticaretçinin Froment adlı çox gözel bir qızı var idi. Mozes bu gözel qıza ele ilk baxışdan vuruldu. Ancaq Mozes bu gözel qız üçün çox çirkin idi. Buna göre de gözel neinki onun sevgisine cavab vermir, hetta üzüne bele baxmaq istemirdi.
Ayrılmaq vaxtı gelende Mozes gözel qızın qarşısına çıxdı ve bütün cesaretini toplayaraq sevgisini elan etdi. Ancaq qızın hele de başını qaldırıb onun üzüne baxmaması Mozesi çox meyus etdi. Nehayet, çirkin aşiq gözel qızdan: “Evliliyin bir tale işi olduğuna inanırsınızmı?” – deye soruşdu. “Elbette!...” – gözel qız cavab verdi. “Bes siz? Bes siz nece inanırsınızmı?...”Bu defe sualı veren gözel qız idi. O hele de başını qaldırmamışdı. Mozes bir saniye bele gözlemeden cavab verdi: “Elbette! Men de inanıram!” Ve sözlerine bele davam etdi: “Bilirsinizmi, anam bir oğlan uşağı dünyaya getireceyini hiss edende bele dua etmişdi: “Allahım, heç şübhesiz menim oğlum üçün taleyine bir qız yazdın. Eger oğlumun evleneceyi qızda bir şikestlik olacaqsa, bu şikestlik oğlumda qalsın, evleneceyi qız gözel olsun. Çünki şikest ve çirkin bir qadın, şikest ve çirkin bir kişiden daha dehşetlidir”. Mozesin bu sözlerinden sonra Fromet gözlerini yerden qaldırdı, diqqetle üzüne baxdı ve sonra elini uzadıb onun elini tutdu ve daha sonra Mozesin sevimli heyat yoldaşı oldu.
P.S.Bu, heç de adi bir nağıl deyil. Bu, meşhur alman bestekarı Feliks Mendelsonun babası ile nenesinin “eşq hekayesi”dir.