dalğaladırılmış, sürmeyle qara gözlerini daha da gözelleşmiş, ağ üzüne yaraşan qırmızı boyalı dodaqlı Yasemen Aydını öz sehrine salmışdı sanki. Aydın yerinden terpenmeden ağ donunda meleye benzeyen Yasemenin saçlarına, gözlerine, dodaqlarına tekrar-tekrar, doymadan baxırdı. Elinde olsa sonsuzadek heç bezmeden baxardı ona, amma bu "sonsuzluq" cemi 5 deqiqe çekdi. Bayaqdan Yasemenin yanında duran, amma gözlerini Yasemenden çeke bilmeyen Aydının görmediyi Gülnar, dillendi:
-Ey, cenab Aydin qapının ağzında evlenmek istemirsizse gelininize yol verin.
Aydın yuxudan ayılmış kimi diksinib qapının ağzından çekildi. Artıq nigah masasına yaxınlaşmış Yasemenin arxasınca baxıb, yumruğunu sıxıb pıçıldadı: "yox Yasemen xanım. Bu gece sizi gözelliyiniz xilas ede bilmeyecek. Mene "qız kimi" demeyin cezasını çekeceksen!" üzüne gülümseme yerleşdirib nigah masasına yaxınlaşdı...
Artıq nigah merasimi çoxdan bitmiş. "He"ler deyilmiş, imzalar atılmış, onsuzda az olan qonaqlar bele getmişdi. Geriye sadece "xoşbext cütlüyün" yeni evlerine yola salınması qalmışdı. Afet xala ve Yasemenin ata-anası defelerle cütlüyü qucaqlayıb, xeyir-dua verdikden sonra, sıra Yasemenle Gülnarın vedalaşmasına gelmişdi. Öz sevimli xalaqızısın berk qucaqlayan Gülnar, Yasemenin qulağına pıçıldadı-"bax indi istediyin qeder hirslendire bilersen kuzen", sonra Yasemene baxıb göz vurdu. İkisininde gülmeyini Aydının sesi kesdi:
-Yasemen tez olun, hele bir saatlıq yolumuz var.
-Aydın ev 2bina sonradı, yeni tısbağalar qoşulmuş arabayla bele getsek, 15 deqiqeden gec çatmamız mümkün deyil.
Aydın gülümseyerek Yasemene yaxınlaşıb dedi:
-Aaa heyatım sene dememişem? Biz anamla yaşamayacağıq, merkezdeki evimde yaşacağıq.
-Ne?!
-Hazırlaş gözelim-deyib qalib gelmiş kimi gülümsedi Aydın.
Yasemen bele olacağını heç gözlemirdi. Aydının niye bele etdiyini düşünerken, yadına öz dediyi söz düşdü: "tek qalanda bir-birinden zehlesi geden cütlük ola bilerik". Aydın da bunu teşkil etmişdi, belke de bir ömür tek

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 95 >>