Nunu...
-Salam Jasmin, oyatmadım?
-Yox, men de sebirsizlikle zengini gözleyirdim.
-Niye canım?
-Manyak, deli sen niye Eldarı çağırmışdın? Ağlına gelmediki neler olar?
-Yaxşı, yaxşı heyasızlıq eleme. Güya xoşuna gelmedi?
-Yox...eslinde biraz.
-Pah, biraza bax ee. Gördüm, az qala ağzın qulağına çatırdı.
-Besdi da Nilu...
-Ay qız bes o ne idi? Utanmırdız ictimayi yerde öpüşmeye? O erin ne görmemiş imiş. Adama deyerler halal arvadındıda, apar eve isteyirsen maç-maç ele, lap quc-qucda ele. Terbiyesizder...
-Of, Nunu men neynim e?
-Birde ele şey elemeyin. Olan var, olmayan var. Camaatı şişirdesiz. Hele o Leyla az qala partyacaqdı. Neyse, erin neynir indi?
-Hmm...deyesen seher yemeyi hazırlayır.
-Doğurdan? Ay ne romantik... Ne bişirir?
-Dayan-deyib Yasemen yerinin içinde azca dikelerek evdeki havanı içine çekdi.
Birden gülümseyib " Cemile Memmedli Facebook./ Qadinlar Mekani Sehifesi" saymağa başladı:
-Demek bele, yanmış qayğanaq, yanmış çörek, qaynayıb qurumuş çay ve deyesen bişirilmediyi üçün yanmayan yegane şey-pendir!
Telefonda Niluferin aramsız qeh-qeheleri eşidildi:
-Yaxşı, erin bütün binanı yandırmadan get yanına. Sağ ol canım, öpdüm.

Yasemen metbex qapısının ağzında gözlediyi menzereyle rastlaşdı. Tavadan çıxan dumanlar, masada boşqabda duran hele de qara tüstü çıxan yanmış çörekler, pendir ve ne edeceyini bilmeden ortalıqda dolanan Aydın. Yasemen sakitce bu menzereye baxmaq istesede, özünü saxlaya bilmeyib qeh-qehelerle gülmeye başladı. Aydın ona gülen Yasemene baxıb gülümseyerek uşaq mesumiyyetiyle çiynini çekib dedi:
-Neynim, elimden bu gelir.
-Aydın her şeyi eyni anda yandıra bilmekde böyük istedaddır.
-Lağ eleme. En azından men nese bişirmeye çalışıram, sen heç onuda elemirsen.-deyib vurğun gözlerle Yasemene baxıb devam etdi:
-Tek elinden gelen bele gözel olmaqdı.
Yasemen bu sözlerden azca qızarıb gülümseyerek dedi:
-Bu deyesen komplementin tehqir olunmuş forması idi...
Aydın yalandan qaşlarını çatıb,

<< 1 ... 35 36 [37] 38 39 ... 95 >>