süzüb qucaqlayaraq yavaşca özüne teref çekdi. Dodaqlarından yene öpüb yavaşca aşağı enirdiki Yasemen onu dayandırıb dedi:
-Ey, neynemek isteyirsen?
Aydın bic-bic gülümseyerek:
-Sence? Bu yaşa kimi öyrenmemisen?-deyib göz vurdu.
Yasemen biraz utansada, özünü toplayıb:
-Men sene yalvarmadım axı.- deyib qalib gelmiş kimi gülümsedi....
-Men sene yalvarmadım axı.- deyib qalib gelmiş kimi gülümsedi Yasemen.
Aydın donub qalmışdı. Yasemen onu öz silahıyla vurmuşdu.
"Sene esla toxunmayacam, taki bunun üçün mene yalvaranacan"-bu Aydının sözleri idi. O vaxtda dediyine peşman olmuşdu, indi de dediyine çox peşman idi. Yasemen o gecenin intiqamını pis çıxmışdı. O qız idi, bir ömür Aydınsız yaşaya bilerdi. Bes Aydın arzuladığı qız bu qeder yaxınındayken, onunken toxunmadan yaşaya bilecekdimi? Bu an bele böyük ezmi sayesinde özünü gücle saxlaya bilirdi. Ne terpene, ne de danışa bilirdi. Sadece ona gülümseyerek baxan Yasemene teeccüble baxırdı. "Super! Bu qız melek kimi görünen şeytandı. Of, bunun yeri idi indi? 1, ya da 2 saat sonra deye bilmezdi? Yox axı, gerek Yasemen xanım her şeyin evezini menden çıxsın. İnadkar keçi, eminem her şeyi planlayıbmış. İndi men öz sözlerimi nece udum axı? Eybi yox Yasemen, indi qurtula bilersen amma, bir gün mütleq elime keçesen ve emin ol o gün heç de uzaqda deyil gözelim"-deye
düşünüb bedenini saran hisslerden qurtulmağa çalışırdı Aydın. Sonunda gücle özüne gelib dedi:
-Hmm... Yadında qalmasına sevindim. Men hele de sözümün üstündeyem.
Yasemen Aydının bu sözlerine üreyinde gülüb : "Pah, sözünün üstündeymiş. Bu veziyyete baxanda heç de ele görünmür amma"-deye düşünüb dedi:
-Aaa elemi? Bes burda ne işin var?
Aydın bu suala ne cavab vereceyini bilmeden donub qaldı yene. Danışdıqca batmaq veziyyetinde idi ve bunu özüde anlayırdı. Buna göre de ağlına ilk gelen ucuz behaneden istifade etdi:
-Çünki...çünki men seni sınayırdım.
-Meni sınayırdın? Niyeki?
-Hmm... Yaxşı sualdı.
-Bilirem.
-Yeni...yeni senin dözümünü

<< 1 ... 54 55 [56] 57 58 ... 95 >>