esebi, biraz da istediyini ala bilmemiş uşaq ifadesi var idi. Artıq ikinci defe idiki Yasemenin otağından öz otağına qovulurdu. Özüne etiraf etmese de hiss edirdiki Yasemende onu çeken nese var. Bu çekim onların arasında buzdan dağ yaradan qürurunu yavaş-yavaş eridirdi. Bilirdiki bir gün mütleq Yasemene teslim olacaq, amma nedense bu fikir onu qorxutmaq evezine sevindirirdi. Amma helelik mecara devam edir...

Seher Yasemen
metbexe keçdikde Aydının küskün üz ifadesiyle çay içdiyini gördü. Üreyinde onun bu şirin halına gülsede, üzde tamamile ciddi görünüb masaya yaxınlaşaraq dedi:
-Sabahın xeyir.
-Seninde...
-Axşam nece yatdın?
Aydın Yasemenin bu sualına qarşılıq üzüne baxdıqda gizletmeye çalışdığını sezdi. Kinaye ile gülümseyerek dedi:
-Mışıl-mışıl. Heyatımda heç bele rahat yatmamışdım.
Yasemen "He, üzünden görünür."-düşünüb gülümseyerek dedi:
-Buna sevindim. Men de çox rahat yatmışam.
Aydın Yasemene biraz esebi baxışlarla baxıb üzünü çevirdi. Yasemen ise Aydının bu halına için-için gülürdü.
Her ikisi de sustuğu üçün ortalığa cansıxıcı sükut çökmüşdü. İkisi de bir-birleriyle danışmaq isteyirdi, lakin bu sessizliyi birinci pozmağa cüretleri çatmırdı. Sadece arada bir-birlerine gizlice baxmaqla kifayetlenirdiler. Bu sakitliyi Yasemenin telefonuna gelen mesajın sesi pozdu. Keçen defeden gözü qorxan Aydın qaşlarını çataraq soruşdu:
-Kimdendi? Ne mesajıdı?
Yasemen çiynini çekib telefonuna baxıb:
-MMS-di. Gülnar gönderib- deyib
mesaji açdı. Gördüyü şeye çox sevindiyinden üzünde böyük bir tebessüm yarandı.
Aydın böyük maraqla Yasemene baxaraq ne olduğunu anlamağa çalışırdıkı birden onun heyacandan cingildeyen sesinden diksindi:
-Ayallax! Yiyerem men bunu. Xalasının gülü, çiçeyi- Yasemen bu cür sevinc nidaları atarken Aydının ona maraq ve teeccüble baxdığını görüb açıqlama ehtiyacı duydu:
-Gülnar oğlunun şeklini gönderib. Ele şirindiki.
Aydın gülümseyib:
-Siz qızlar balaca uşaq gören kimi niye bele davranırsız anlamıram. Ele

<< 1 ... 56 57 [58] 59 60 ... 95 >>