süzdürdü...

30 DEQİQE SONRA:
Aydınla Yasemen teeccüb qarışıq maraqla divanda oturduqları uşağa baxırdılar. Biraz küren, alagöz, texminen 10 aylıq olan uşaq maraq dolu gözlerle onlara baxırdı. Bu sessizliyi Aydın pozdu:
-Bu uşaq menim deyil.
Yasemen esebi baxışlarla ona baxıb dedi:
-Doğurdan?! Ne eceb bele eminsen?
-Yasemen eminem. Menim qarşıma çıxan adi qızdan uşağım ola bilmez. Olsa-olsa arvadımdan uşağım ola biler, başqasından esla.
-Of! Bes bu uşaq kimindi? O qız kim idi?
-Bilmirem! Bilmirem. Bilmirem...
-Aydın o qız köhne sevgilin olduğunu dedi, nece yeni bilmirsen.
Aydın bezgin nezerlerle Yasemena baxıb dedi:
-Yasemen sen bilirsen menim indiye kimi ne qeder sevgilim olub?
Yasemen:
-Yox, men hardan bilim.-deyib teeccüble çiynini çekdi.
-Problem ondadı ki, men de bilmirem. O qız menim yadıma düşmür, bilmirem sevgili olmuşuq, ya yox. Amma deqiq bilirem bu menim uşaq menim uşağım deyil.
-Aydın onda axtar tap o qızı. Biz bu uşağa baxa bilmerik.
Aydın başını yelleyib:
-Haqqlısan. O qızı mütleq tapacam. Bes o vaxta kimi bu uşağı neyneyeceyik?-deyib Yasemene baxdı.
-Bu ne sualdı? Çöle atası deyilikki, özümüz baxacayıq mecburen.
-Yasemen sen uşağa baxa bilersenki güya?
Yasemen Aydına kinayeyle baxıb:
-Pah, niye baxmıram? Senden ferqli olaraq menim instinkim var.
-Aaa, elemi. Bes o mehşur "instinkin" bu gelen iy haqqında ne deyir?
Yasemen burnunu tutub:
-Burdaki birinin tecili süretde uşaq bezi almalı olduğunu-deyib eliyle Aydını işare etdi.
Aydın çaresizce çiynini çekib ayağa qalxıb dedi:
-Yaxşı... Başqa nese lazımdı?
-Bilmirem. Deyesen bu uşağa yemek de almaq lazımdır.
-Meselen ne?
-Toyuq döner ve ayran... Of Aydın ne olacaq, süt almalısan. Demek bele uşaq bezi, süt ve manna, birdeki emzik. Biraz tez ol çünki ağlamaq isteyir deyesen.
Aydın "oldu" menasında başını yelleyib gödekcesini götürüb getdi.
Aydın getdikden sonra Yasemen uşağa baxıb öz-özüne danışmağa başladı:
-Göresen doğurdan Aydının

<< 1 ... 58 59 [60] 61 62 ... 95 >>