ay bundan qabaq evlenmişem. Arvadım...yeni Yasemen elildi, yeriye bilmir. Eslinde çox gözel, ağıllı, yaxşı qızdı. Amma onunla çox şey ede bilmirik. Seninle kinoya, diskoya, restoranlara getdik, saatlarca parklarda gezdik. Amma onunla olmur. Bilirem bu onun günahı deyil, amma yerimesini çox isterdim... Seninle rastlaşanda evvelki eylenceli heyatım yadıma düşdü, o günlerim üçün darıxdığımı anladım. Evlendiyimi deye bilmedim, çünki evlendiyimi hele özümde qebul ede bilmemişdim. Seninle gözel günler keçirdim, amma men Yasemene bunu ede bilme...-Aydının sözünü eşitdiyi hıçqırıq sesi kesdi. Sanki kimse sessizce ağlayırdı. Anladıki ağlayan Xeyaledi. Başını qaldırıb Xeyaleye baxdıqda ise teeccübden donub qaldı
Aydın başını qaldırıb Xeyaleye baxdıqda ise teeccübden donub qaldı, çünki o ağlamırdı, eksine sevincle gülümseyirdi. Aydın Xeyalenin niye gülümsediyini anlamağa çalışırdıki, yene hıçqırıq sesi eşitdi. Bu ses masanın üstünde olan telefondan gelirdi. Xeyale Aydının telefona baxdığını görüb götürmek istese de, Aydın ondan celd terpenib telefonu götürdü. Ekrana baxdıqda bir zengin devam etdiyini gördü ve nömre...

10 DEQİQE EVVEL:
Xeyale:
-Aydın mene ordan su ala bilersen?-deyib diger eliyle yaxınlıqdaki kiçik dükkanı gösterdi. Aydın getdiyi anda telefonunu çıxarıb 3gün evvel Aydının telefonundan gizlice götürdüyü nömreye zeng etdi. Yasemen cavab verdi:
-Alo.
-Yasemensiz?
-Beli, siz kimsiz?
-Men sizinçün heç kim. Eriniz üçün kim olduğumu anlamaq isteyirsizse sakitce indi eşideceklerinize qulaq asın.
-Ne? Heç ne başa düşmedim.
-Başa düşmeyiniz lazım deyil, sadece sessizce qulaq asın-deyib telefonu "mikrofon" rejimine qoşub üzü üste masaya qoydu...
Aydın nömreni gördüyü anda tanımışdı. Bu onun "Gözelim" deye qeyd etdiyi nömre-Yasemenin nömresi idi. Sakitce telefonu qulağına aparıb pıçıldadı:
-Yasemenim...

Yasemen sakitce Aydının dediklerini dinleyirdi. Amma axırda özünü saxlaya bilmeyib ağlamağa başladı. Qelbi ele qırılmışdı ki... Bütün bunları

<< 1 ... 65 66 [67] 68 69 ... 95 >>