baxırdı. Amma bu halı çox çekmedi, ağlı ona Aydının yalan dediyini söyleyirdi. Bu fikirle özünü toplayıb esebi şekilde:
-Demek sevgi? Onda evliliyimiz hele de bir oyundu sadece, çünki men seni sevmirem-deyib elini çekmeye çalışdı.
Aydın gülümseyerek Yasemenin ondan qurtarmağa çalışdığı elini berk tutub:
-Senin bilirsen neyine vurulmuşam? Bu inadkarlığına, şirinliyine, baxışına ve "meni öp"-deye yalvaran dodaqlarına.-deyib Yasemeni özüne çekerek dodaqlarından öpdü
Yasemeni özüne çekerek dodaqlarından öpdü...
Yasemen müqavimet göstermek istese de, Aydının güclü qollarından qurtulmaq ele de asand deyildi. Hem kim sevdiyi insanın öpüşlerinden xilas olmaq isterki? Amma Yasemen bunu etmeli idi, o qerarını vermişdi. Aydınsa Yasemeni özüne sıxıb ehtiraslı ve zerifce öpmeye devam edirdi. Yasemen de artıq bütün gücünü itirib, bu öpüşlere teslim olmaq isteyirdiki birden aldığı zerbeden Aydının karıxdığını hiss edib bütün gücüyle onu iteledi. Aydın ondan ayrılıb yere yıxılanda, qarşısında elinde tava dayanan Niluferi gördü. Ne baş verdiyini anlayıb, öz gülmeyini gücle saxladı.
Nilufer esebi halda Aydına baxıb dedi:
-Ey, ne yapışmısan refiqemden?!
Aydın yerde ağrıyan başını eliyle tutub qezeble Nilufere baxıb:
-O refiqen menim arvadımdı. Bağışla da, gelen defe onu öpmek üçün senden yazılı icaze alaram-deyib kinayeyle gülümsedi.
-Ha ha ha, çox gülmelisen. Jasmini incitdikden sonra heç onun elini bele tuta bilmezsen.
-Buna sen yox, arvadım qerar vere biler.
Bu sözden sonra Aydınla Nilufer Yasemene diqqetle baxmağa başladılar.
Yasemen bayaqdan onların bu kiçik deyişmesine gülmeyini gücle saxlayaraq baxırdı. İkisininde sual dolu nezerlerle ona baxdığını görüb, bir söz demeli olduğunu anladı. Özünü toplayıb süni ciddiyyetle qaşlarını çatıb dedi:
-Nilufer haqqlıdı. Aydın birde bele şey eleme. Bizimki qurtardı.
Aydın ayağa qalxıb, Yasemene baxıb:
-Hele teze başlayırıq gözelim. Senden bele tez el çekeceyimi gözleme. Özümü mütleq efv etdirecem, buna emin

<< 1 ... 72 73 [74] 75 76 ... 95 >>