ümid qığılcımları yandığını hiss edirdi. Özüde bilmeden gülümseyerek "axmaq..."-deye pıçıldadı.

Aydın gülümseyerek son defe Yasemene baxıb:
-Senden el çekmeyecem gözelim. Menden esla qurtula bilmezsen-qışqırıb asta adımlarla küçenin sonunadaki maşınına teref getmeye başladı.

Yasemen heyran gözlerle onun arxasınca baxırdıki Niluferin sesi onu ayıltdı:
-Jasmin özüne gel. O getdi.
Yasemen bu sözlerden biraz utanıb, sanki heç ne anlamamış kimi Nilufere baxıb:
-Men onun arxasınca baxmırdımki, sadece küçeniz mene maraqlı geldi-deyib çiynini çekdi.
Nilufer gülümseyerek refiqesine baxıb:
-Hı hı, inandım. Mene de gelme da. Etiraf edim çox şirin hereket etdi, bağışlayasan onu?
Yasemenin bayaqdan sevincle gülümseyen üzüne birden keder çökdü:
-Yox. Nunu indi bele davranır, bes 5 il, 10 il sonra? Aydını sen de tanıyırsan, yene mende olmayanları başqa qadında axtarmayacağına söz vere bilersen?-deyib kövrelmiş halda Nilufere baxdı.
Nilufer biraz düşünüb, pıçıltıyla dedi:
-Bilmirem Jasmin, bilmirem. Amma eger o Aydınçik seni uğrunda mübarizeye devam etse, söz vere bilerem.
Yasemen kederle gülümseyib:
-Aydının bu mübarizesinin çox devam edeceyini zenn etmirem, amma isterdim...-deyib yanağından süzülen bir damla yaşı sildi..
Bezen ağlımızla üreyimiz arasında seçim etmeli oluruq. Bes hansı seçimin doğru olacağını hardan bilek? Ağlımızmı bizi xoşbext edir, yoxsa üreyimiz? Ne qeder gülünc olsa da, cavab: heç biri! Eger ağlımızı dinlesek bir ömür üreyimizi dinlemediyimize peşman olacayıq, yox eger üreyimizin dediyini etsek bir ömür ağlımız bize yalnış etdiyimizi söyleyecek... Yasemen de bu iki seçimin arasında qalmışdı ve o da hansı seçimi etse mütleq peşman olacağını bilirdi. Bir defe alçaldılmışdı, ikinci defe alçaldılmaq istemirdi, amma Aydını da çox sevirdi. Sadece inamını itirmişdi. Aydının sözlerini eşitdikde içinde nese qırılmışdı ve o qırıqlar her Aydını görende üreyine batırdı sanki. O qırıqların üreyinde açdığı yaraları sağaltmaq üçün Aydına-

<< 1 ... 75 76 [77] 78 79 ... 95 >>