evlenmek isteyirse, evlen. O Aydınçikin azda olsa ağlı varsa, o koruş gözlerini açıb senin bu gözelliyini, ağlını, şirinliyini görüb 100% sene aşiq olacaq.
-Bes aşiq olmazsa?
-He, bax onda veziyyet xarablaşır. Eger aşiq olmazsa senin ona "qız kimi" demekle haqqlı olduğunu qebul edib, Samir Bağırovla bir qohumluğunun olub-olmadığını araşdırmağa başlıyarıq.
Bu sözlerden sonra ikiside gülmeye başladılar.
-Yaxşı, men razı Gülü. Aydından heç xoşu gelmeyen sen bele "evlen" deyirsense, demeli evlenmeliyem.
-Pah, elbetdeki xoşum gelmez. İllerdi menim gözel-göyçek kuzenimi o koruş gözleriyle görmeyib onla-bunla gezenden niye xoşum gelsinki? Neyse... He, demek senide verdik getdin. Da bizde oğlan evine xeber edek ki, bir kelle qend, 3 manat pul getirib şirinçayını içsinler.
-Sağ olda Gülü, ne tez verdin meni?
-Ay bala qorxuramda.
-Neden?
-Bu oğlanı bir defe alçatdın gelib seni öpdü, ikincisinde direşib ki, seni alacaq. Qorxuram sen evlenmeden evvel yene onu hirslendiresen ve o maymaq sene bir junior Aydinçiq hediyye ede.
Yasemen heç ne anlamayan gözlerle Gülnara baxdı. Gülnar onun heç ne anlamadağını başa düşüb, eliyle qarnını hamileymiş kimi tutdu. İkiside qehqehelerle güldüler. Bütün geceni belece deyib-gülerek keçirdiler. Yasemenin anasının defelerle çağırmasına baxmayaraq, heç yemek yemekde yadlarına düşmedi. Yasemen son günlerde yaşadığı kederin, qorxunun, stresin evezine bu gün olduqca xoşbext idi. Gece saat 3-e kimi eylendikden sonra iki xalaqızı bir-birlerini qucaqlayıb yuxulamağa çalışırdılar. Bu günün çox gözel bitmesine baxmayaraq Yasemen birden kövreldi. Gözünden axan bir damla yaşı elinin tersiyle silib pıçıldadı:
-Gülnar men çox qorxuram...
-Neden? Junior Aydınçikden?
-Ne? Yox... Eslinde oda gözümü qorxutdu amma, men başqa şeyden qorxuram.
-Neden Jasminim?
anlamadığını başa düşüb, eliyle qarnını hamileymiş kimi tutdu. İkiside qehqehelerle güldüler. Bütün geceni belece deyib-gülerek keçirdiler. Yasemenin anasının defelerle

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 95 >>