qapisiysa artiq daha da bir telashla doyulur,anamin sesi daha heyecanli bir shekilde gelmeye bashlayirdi.Men ise hec cure carpayidan qalxa bilmirdim.Daha sonra bir sukut cokdu.mene huzur veren bir sakitlik.Yenede hushumu itirmishemmish.Kashki o gozlerim ebediyyata yumulsaydi...
Oyandigimda bir xestexana otagindaydim.Ve carpayimin bash ucunda SEVGiLiM yox,valideynlerim dayanmishdi.Ailem menim intihar etdiyimi sanibmish.Eslinde pis bir fikir deyildi.Beynimde gezmeye bashlamishdi o gunden beri.Hem,niye yashayiram?Kim ucun yashayiram deye dushunurdum.Lakin,sonraysa gozumun onune valideyinlerim gelirdi.yox!onlari gozu yasli qoya bilmerem deyirdim.Men vallideyinlerimin tek varligi idim.Tek sahib olduqlari shey.Tek ovladlariydim.Odurki,bir muddet bu fikiri aglimdan cixarmaq qerarina geldim.Amma,helede aglimin bir kuncunde qalirdi.
Gunler,hefteler kecirdi.Amma,Kenandan bir xeber cixmirdi.Men bu muddet boyunca,otagimdan cixmirdim sayilardi.Dogru duzgun qidalanmirdim bele.Kenansa,yeqinki oz heyatina hec bir shey olmamish kimi davam edirdi.SEVGiLiM,zeng edib,halimi sorushmaga bele tenezzul etmirdi.Mense,helede ona sevgilim deyirem...Belke,Kenan deye,her gelen telefona men baxir,her calinan qapini men acirdim.Lakin,nafile.Kenandan bir bir xeber cixmirdi.Mende artiq,qururumu ayaqlar altina atib,zeng etmirdim.Amma,sevgide qurur olmaz deyirler.qurursuzlugun neticesini ise,yeterince gordum.Hem bizim aramizda bir sevgi vardimi artiq?Bunu bele bilmirdim.Mence bizim aramizda sadece ve sadece Yasemen vardi.Yoruldum artiq Yasemen adini eshitmekden.O qizin her yerde qarshima cixmasindan yoruldum.Kenanla Yasemeni birlikde tesevvur etdikde ise,aglimi itirecekmish kimi olurdum.Kenani oz pisliklerine celb eder deye qorxurdum.Oglanlar iradesiz mexluqlardir.Neyese etirazda ede bilmezler...Kenansiz yashayamammi men?Men nelere oyreshdim.Aciya,kedere,goz yashina.gun geler qebir dashina.Amma,Kenanin yoxluguna niye oyreshe bilmirem?Sen mene ne etdin kenan?Meni parcalara ayirib,en boyuk

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 76 >>