etmezdimki,Asef,bir gun aglima bele gelmeyen qeder ireli gede biler...Heyatimin yeni bir xeyal qiriqligi ile uz-uzeydim...
Bir gun,men bagcada eyleshib,huzunle Kenani dushunerken,birden,arxamda bir nefes hiss etdim.ilk once qorxdum,amma,arxaya cevrildikde,,Asef oldugunu gorub:
-Ah,Asef,senmiydin,qorxutdun meni.-dedim.
Yeniden Uzumu oldugum yere cevirsemde,Asef,meni qolumdan tutaraq,ozune teref cekmeye bashladi.Ve evin kenarina cekerek,dedi:
-Seni sevirem Leyla.Meger,anlamirsan?Bu qeder muddetdir ozunu niye anlamazliqdan gelirsen?Aglimi bashimdan alirsan.Her gun seni gorubde,senden uzaq durduqca,deliye donurem.
Men,heyretle Asefe baxirdim.Asef ise,dahada ireliye gedir,meni ozune dahada bir sixirdi.Amman,TANRIM...Men,Asefin o boyuk elleri arasindan cixmaga cabalarken,artiq,onun nefesini boynumda hiss edirdim.Nefesi boynumda gezdikce,opushleri toxunduqca,olurmush kimi olurdum adeta.Canimi bele acitirdi.Men qezeb dolu baxishlarla,Asefin uzune baxaraq:
-Burax meni,axmaq.canimi acitirsan!-demeye cesaret tapdim sadece.
Gozlerinde ele bir qezeb vardiki...Ele bu an,qolllarimi buraxib,bashini ashagi dikerek,qezeb,sevgi ve utanc dolu baxishlarla oradan uzaqlashdi.Men ise,eve qacaraq,otagima daxil olub,aglamaga bashladim.Ozumu alcalmish hiss edirdim.Artiq,buradada qala bilmezdim.ALLAHim,men ne edecem?Artiq,buradada bir yerim yoxdur...Aglayaraq eshyalarimi yigmaga bashladim.Yeniden o shehere qayidacaqdim.Bashqa gedecek bir yerim yox idi cunki.Yenede donub,dolashib gedeceyim yer,BAKI olacaqdi...

ARtiq,butun eshyalarimi toplamishdim.Birce,nenemle babama xeber etmek gerekdi.Onlara sadece ailem ucun darixdigimi soyledim.ilk bashda,qalmam ucun tekid etselerde,sonradan bir etiraz etmediler.Lakin,sadece bu gece onlarla qalmami xahish etdiler.Mende,etiraz etmedim...Gun erzinde cole cixmamaga calishadim.Cunki,ASefi gormek en son istediyim shey.Artiq,etrafdaki insanlar menim yeniden BAKIya geri doneceyim xberini oyrenmishdiler.O cumleden Asefde.Qizlar,yanima gelib.geri

<< 1 ... 29 30 [31] 32 33 ... 76 >>