mescidinin qarşısındakı parka qeder geze-geze geldi. Taqeti tükenmek üzreydi ve skamyalardan birinde eyleşdi. Bir qeder aralıda adamlar söyüd kölgesinde çay içir, nerd oynayır, deyib-gülürdüler. Yenice temir olunmuş fevvarenin suyu baharın sevincini canına-qanına çekib coşan bülbüller kimi hovuzdan pervazlanıb, sanki, göylerin derinliyine can atırdı. Qulac-qulac olmuş sular havaya qalxır, qalxır, sonra şappıltıyla hovuza “yıxılır”, sonra bir de qalxır, bir de “yıxılırdılar”, sonra bir de, bir de...

Özünü unudub bu qeribe menzereye valeh olmuşdu. Mülayim bir ses onu bu dadlı seyrinden ayırdı: “Bacıoğlu, yanında oturmaq olar?” Bu yerlerin adamlarına mexsus alyanaqlı, dolubedenli, qısasaqqallı, gözlerinden tebessüm yağan 65-70 yaşlı bir kişi onun cavabını gözleyirdi. Yerinden qalxıb: “Buyurun, eyleşin, “ - dedi. Kişi oturub: “Gördüm ki, fevvarelere maraqla baxırsan. Dedim, seninle söhbetim tutar. Bu fevvareleri görürsen de, çoxları onların yanından ötüb keçir, belke, heç gözelliyini de görmür, söz-söhbeti qalsın bir yana,”- dedi

Marağını görüb yaşlı adam davam etdi: - “Mene ele gelir ki, bu fevvarelerin, ümumiyyetle, gördüyümüz her şeyin dili var, ancaq biz başa düşmürük. Heç görmüsenmi, quzu ve qoyun neçe yüz heyvanın arasından bir-birini nece axtarıb tapır? Hansı birini deyim. Başını ağrıtmıram ki?”
O qeyri-ixtiyari: “Xeyr, xeyr, buyurun davam edin,” - deyib, bir az da maraqla dinlemeye başladı. Yaşlı adam da üreyi isteyen müsahib tapdığı üçün daha da şövqle söhbetine davam eledi:
- Men Hecc seferinden sonra dünyanı tamamile başqa cür, ferqli rengde görmeye başlamışam. Hecc seferim özü bir ibretli ehvalatdı. Görürem maraqlı adamsan, danışım senin üçün:- dedi ve cavab gözlemeden davam eledi:- Bir oğlumu Allah evlerini yıxmış ermeniler öldürdüler. Subay idi. Üreyimden ona qonşuda halal süd emmiş, edeb-erkanlı bir ailenin qızını nişanlamaq keçirdi. Menden de boy-buxunlu, elinden her iş gelen bir oğlandı, bilirdim ki, qız evi “yox” demez. Namerdler arzumu daşa

<< 1 2 [3] 4 5 >>