dönderib atdılar deryaya. Heyat yoldaşım çeke bilmedi. Bir ilden sonra aile qurmaq qerarına geldim. Böyük oğlum etiraz etdi. Onun üçün ayrıca ev tikmişdim. Dedim, dörd divar arasında tenhalıqdan ölmek istemirem, bir yandan da şehid övladımın acısı. Aile qurdum. Bir oğlan övladım oldu. Hecc ziyaretine hazırlaşmağa başladım. Tanıyan, bilen imkanım olmadığı üçün qeribe baxırdılar fikrime. Men de Allaha dua edirdim ki, bu yolu üzüme açsın. O il bağım bir bar getirdi ki, gel göresen. Mehsulu yığıb müşteri gözlemeye başladım. Her günümü duayla başlayıb, duayla bitirirdim.
Bir-iki müşteri geldi, ancaq onlara satmadım. Mene bütün mehsulu alacaq müşteri lazım idi. Çox keçmedi ki, gözlediyim müşteri geldi. Dediyim qiymete de razılaşdı. Hecc ziyareti üçün her şeyi hazırladım. Oğlumun ve qonşumuzdakı bir ailenin övlad hesreti vardı. Xülase, vaxt geldi, men de o zevvar karvanı ile Kebeye, Allah evini ziyarete gede bildim. Ziyaret zamanı ellerimi açıb onlar üçün ayrıca dua etdim. Ne başını ağrıdim, indi oğlumun da, qonşu ailenin de heresinin iki oğul övladı var. Allah ona güvenen bendesini yarı yolda qoymazmış!..
Ele şirin danışırdı ki... Sanki, yuxudan oyandı. Cüme namazının vaxtına az qalmışdı. Fevvareler, sanki, bir az da coşmuş, fışqıran suların pıçıltıları qehqehelere dönmüşdü. İçinde uzun müddet korun-korun tüstülenib birden alışan alov dilimleri kimi şen, oynaq bir hiss baş qaldırdı. Beş il bundan evvelki çeviklikle durub evine telesdi. Sanki cennet yamaclarında yeriyirdi - ayaqları yere deymirdi. Neçe iller avtobusdan düşüb yaxınlıqdakı evine nece gedib çatacağının derdini çekdiyi halda, anası ve uşaqları üçün aldığı şirniyyatı da xüsusi eda ile qoltuğuna vurub quş kimi evine telesdi. Anası, heyat yoldaşı, uşaqları gözlerine inanmadılar. Adeten, zorla salam verib, yataq otağına yönelen bu adam indi güle-güle salam verib: “Bir çay getirin, anamla bu şirniyyatın dadına baxaq”, - dedi ve divanda, anasının yanında eyleşdi.
Payız gecelerinin zülmetini bir az da
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç