Bir kişi ve oğlu meşede gezişirlermiş. Birden uşağın ayağı ilişib yıxılır ve 'AHHHHH' deye qışqırır.
İrelide bir dağın tepesinden 'AHHHHH' deye bir ses eşidir ve çaşır.
Maraqlanır ve
- ''Sen kimsen?'' deye qışqırır. Aldığı cavab 'Sen kimsen?' olur.
Aldığı cavaba hirslenib - ''Sen bir qorxaqsan!'' deye tekrar qışqırır. Dağdan gelen ses 'Sen bir qorxaqsan!' deye cavab verir.




Uşaq atası terefe çevrilir ve

- ''Ata ne olur bele?'' deye soruşur.

- Atası oğlum ''Dinle ve öyren!'' deyerek dağa teref dönüb ''Sene heyranam!'' deye qışqırır. Gelen cavab ''Sene heyranam!'' olur. Ata tekrar qışqırır, ''Sen möhteşemsen! gelen cavab; ''Sen möhteşemsen!'. Uşaq çox çaşır, amma hele de ne olduğunu anlaya bilmir. Atası şerhini edir:
- ''İnsanlar buna eks-seda deyerler, amma eslinde bu heyatdır. Heyat daim sene senin verdiklerini geri verer. Heyat etdiyimiz davranışların aynasıdır. Daha çox sevgi istediyin zaman daha çox sev! Daha çox şefqet istediyinde, daha şefqetli ol! Hörmet isteyirsense insanlara daha çox hörmet et. İnsanların sebrli olmasını isteyirsense sen de daha sebrli olmağı öyren. Bu qayda heyatımızın bir parçasıdır, her dövr üçün etibarlıdır.''
Heyat bir tesadüf deyil, etdiklerinizin aynada bir eksidir.