onlara evvelki tek qürurla baxmırdı. İndi onlara evvelki tek güvenmirdi. Eksine olmuşdu her şey. İndi onlara şübhe ile, yad insana, tanımadığı birisine baxdığı kimi baxırdı. Qarşıdakı insanın, ona her zaman hamıdan yaxın olan, bir yastığa baş qoyduğu bu şexsin kim olduğunu xatırlaya bilmirdi sanki. Bele de olur demek. İnsan bir güne, bir saata da böyüye bilermiş. İndi o, anlamışdı ki, indiye kimi 5 yaşlı qızcığaz imiş. Ne olsun ki, iki uşaq anasıdır. Psixoloji baxımdan ele balalarından heç de ferqlenmir. İndi ise çox qocalmış, beli bükülmüşdür. Sevgi insanı xöşbext etmek qüdretine malikdir, amma...bedbext etmek qüdreti var imiş. Xöşbextlik çox qısa olur, unudulur, bedbextlik ise ömrünün sonuna kimi sene yoldaşdır. Bütün bunları bir günün içinde anlamışdı. O, yatmış, oyandıqda tamam başqa insan kimi durmuşdu. 5 yaşlı qız yatmış 65 yaşlı qarı kimi oyanmışdı. Heyatda güclü olmaq lazımdır, eks halda nece yox olduğunu heç özün de hiss etmeyeceksen. Seni her kes unudacaq. İnsanlar unutqan olur.

Anonim zeng, telefon nömresi barede yoldaşına her şeyi danışdı. Tebii ki, o da her şeyi inkar etdi. Lakin artıq onun üçün heç neyin ferqi yox idi. Bir günün içinde onun gözlerinden qeflet perdesi qalxmışdır. İndi onun nece şirin yalan danışdığını görürdü. Evvel gözüyumulu ona inanırdı. İndi ise… her kelmesinin yalan, ya heqiqet olduğunu nece de aydın görsenirdi.

Heyat budur… Niye de o seçilmiş olmalıydı? Bu heyatda o qeder eziyyet çeken insan var ki. Niye o bu insanlardan ferqli olmalı idi? Hansı sebebe göre? Heyat yalnız yeyib — yatmaqdan ibaret deyil ki. Hemişe onun bexti getirmeli deyil ki...Bunları düşüne- düşüne sakitce pencereye yaxınlaşdı ve yağışı dinlemeye başladı. İçindeki inam, insanlara ve her kese olan inamı bu yağışla birge yuyulub gedirdi. İçindeki saflıq yox olmuşdu. Artıq o, kinli realiste çevrilmişdi. O, bütün gücünü seferber etmiş ve indiden sonra nece yaşayacağını düşünürdü.

<< 1 2 [3]