Allahın adı ile.
Şieliyin möcüzesini anlamaq isteyenler, Meherremliy ayının, İmam Huseyn e-ın feziletin anlamaq isteyenler, bu meqaleni oxusun ardını yazacam İnşaallah.

...Ali tehsili başa vurub, Sabirabad rayonunun
Vladimirovka (deyesen, indi Nizamikend
adlanır) kendindeki orta mektebde ilk emek
fealiyyetine başlamışdım. 1963-cü ilin
yazıydı. Şagirdlerle istehsalat
praktikasındaydıq. Boş vaxtımız çoxuydu.
Doqquzuncu sinif şagirdleriyle MTS deyilen
sahedeydik. İş olmadığına göre uşaqlarla
müxtelif söhbetler eleyirdik. Uşaqlar mene
elem haqqında danışdılar. Onun ne
möcüzeler yaratdığını söylediler. İlk defeydi
bele hadiseni eşidirdim. Bele bir şeyin
mümkünsüz olduğunu ne qeder desem de,
şagirdler yene de elemin qeribe
“hereketleri” barede bildiklerini danışaraq,
heyretlerini gizletmirdiler. Uşaqları
inandırmağa çalışsam da, onlar öz
dediklerini döne-döne tekrarlayırdılar.
Sonunda sözü bir yere qoyub, bir deste
uşaqla Moranlı kendine getdik...
***
...Açıq yerde, zeif ay işığında adamlar hale
vurmuşdular. Ortada meydan boşuydu. Elemi
gezdiren orta yaşlı bir kişi boş sahede
fısıldaya-fısıldaya ora-bura qaçır, qefilden
elem kiminse çiynine qonur ve hemin
adamdan nezir alırdı. Bezen de elem bir
neferin çiynine toxunur ve tezce qaçırdı.
Onda adamlar heyretlenir ve hemin
adamdan nezir götürmediyine göre
teeccüblenirdiler. Bir neçe hemleden sonra
axır ki, elem insaf eleyib hemin adamın
çiyninde qerar tuturdu...
Bu, bir tamaşaydı, heyretli bir tamaşa. Elemi
gezdiren adam çox vahimeliydi. Elemden
asılmış yaylıqlar, nezirler onu daha da pis
gösterirdi. Elemi gezdiren adam ise mozalan
dişlemiş kimi fısıldayaraq süretle ora-bura
qaçırdı. Guya onu elem qaçırır...
Şagirdlerle bir terefde durub, bu tamaşaya
baxırdıq. Uşaqların birini öyretdim ki, get
ortadan çıxmayan, elem gezdiren o kişiye de
ki, pul gizletmişik, onu tapsın. Elem gezdiren
özünü ora vurdu, bura vurdu, ora qaçdı,
bura qaçdı, axtardı, guya nale çekdi,
esebileşdi, elem

[1] 2 >>