aydır ki,zenglerime cavab vermirsen.Deyesen doğurdan da unutmusan meni…
Melek sonunda ne ise etmeli olduğunu düşündü.O mütleqResulu görmeli idi.Amma nece?Emine ve Vüsaldan kömek istemek qerarında idi.Onlar qerara geldiler ki,Resulu restoranların birinde yemeye devet etsinler.Ele orada da Resul Melek ile danışmış olar.Görüş mekanında Emine ve Vüsal öz yerlerini almışdılar.Melek ise kenardan Resulun gelişini gözleyirdi.Budur Resul geldi.
Ay aman üreyim yerinden çıxacaqmış kimi çırpınırdı.Deyesen bir az deyişilib.Ya day ox deyişilmeyib…off….Artıq önceden danışdığımız kimi men onlara yaxınlaşmalı idim ve yaxınlaşdım.Resul hele de meni görmemişdi.Başını yuxarı qaldırdığında heç gözlemediyi “men” ile qarşılaşdı.Donub qalmışdı.Bunu heç hesb etmemişdi.Vüsal ile Emine ehmalca restoranı terk etdiler.İçimde hirs,sevgi,nifret,özlem,qayğısızlıq kimi bir çox hiss cereyan edirdi.Eslinde onu esgerliye yola saldığımda bu görüşü bele xeyal etmemişdik.Men onun boynuna sarılmali,o ise xoşlandığı kimi saçlarımın qoxusunu içine çekmeli,bir-birimizi doyunca qucaqlamalı,ayrı keçirdiyimiz her bir anın hesabını sormalıydıq.Ancaq indi bir-birimize iki yad insan kimi donuq baxışlarla baxırdıq.Bu necede menasız idi.Men gözlerimi onun gözlerine zillemişdim.Resul ise baxışların menden gizledirdi.
-Niye Resul?Niye?
O menim suallarımın qarşısında susurdu.
-Bura söhbet üçün uyğun yer deyil Melek.
-Bes hara uyğundu..ora gedek.
-Sahile deniz qırağına gedek.(nece de qeribe idi...demek mene unut dediyi yeri özü bele unutmamışdı.Ora “bize” aid idi axi.sen ve mene yox)
-gedek.
Yol boyu kelme bele kesmedik.Sanki skamya bizi gözleyirmiş kimi boş idi her zamanki kimi.Resul gözlerini Xezerin mavisine zillemişdi.Bu skamya bizim bu cür mesafeli oturuşumuza öyrenmemişdi.Nece de her şey mene gülünc gelirdi.Eslinde onu gördüyüm an ona bir gözel şille vuracağımı planlamışdım.Amma mmen bunu heş vaxt ede bilmeyeceyimi de bilirdim.Araya düşen sessizliye son verdim
-Niye Resul?Cavab ver niye?

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 14 >>