fikirleşerek qutunu açdı.Gördüklerinden heyrete gemişdi.Meleyin kitabının arasına yapışdırdığı qeyd vereqleri,alınan kiçik hediyyeler,birlikdeki şekilleri,göz yaşından isanaraq lekelenmiş esgerlik mektubları,ona emanet kimi verilen qolbaq,mezuniyyet diski,seslerini yazdiqları diskler ve bir çox Melekli,Resullu xatireler.Birden Resul mezuniyyet diskini DVD-ye saldi.Orada Meleyi seyr edirdi.Mahnıları,reqsleri-"yalın-her şey sensin".Reqsleri,baxışları,gülüşleri,Meleyin o gözalıcı gözelliyi...Melek ve Resul heyatın keleyine gelmiş bir-birini canlarından bele çox seven iki genc.
Emine Melekden o gün Resul ile bağlı ne yaşandığını soruşmamışdı.Marağına yenik düşerek soruşdu.
-Melek pis başa düşme ama düzün de...o gün sen Resulla ne söhbet etdin?Yeni ona ne dedin?
-Eh bacım bunun ne ehemiyyeti varki?Görünür dediklerimin ona heç bir tesiri bele olmayıb.Emine men artıq onu heyatımdan cıxarmağa çalışıram.
-Ay qız özüvü ele al,ama sen ona o gün ne demisense ona yaman pis tesir edib.
Melek telaşlı şekilde
-Emine ona ne ise olub?
-Yox.Ama Vüsalın dediyine göre Resul hemişelik Almaniyaya gedib.Men heç ne seni nedeki onu başa düşmüremde...
Melek Eminenin dediklerinin tesirinden yerinde donub qalmışdı.Hönkürtü ile ağlamaq geldi içinden ama boğazında dolub qalan sözleri bele deye bilmedi,gözleri doldu,başı fırlandı ve özünden qeyri-ixtiyari bir şekilde yere serildi.
Melek! Melek! Melek! Melek eşidirsen meni?Eminenin qışqırığına gözlerimi açdım ve ilk dediyim söz-ne vaxt?
-Melek hele bir özüne gel danışarıq.
-Emine cavab ver.Men yaxşıyam.
-1 heftedi artıq.
Bütün gücümü toplayib özümü ele aldım.Artıq 4-cü kursun son imtahanları idi.Zaman su kimi axıb gedirdi.Mezun gecemize bele getmedim.İmtahanlarım tamamını ela netice ile bitirib diplomumu aldım.Hedefim magistratura idi.Resulu olduqca heç xatırlamamağa çalışırdım.Emine yeni ana olmuşdu.Vüsal ile Emine valideyn olmağın sevincini yaşayırdılar.Her şey yolunda istediyim kimi gedirdi.Men magistraturaya qebul

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 14 >>