POLŞADA 3 GÜN
Bakı...Bir zamanlar göz bebeyim olan şeher.Havası olmadan yaşaya bilmeyeceyim şeher.Indi nedense boğurdu meni.En acı xatirelerim bu şeherle bağlı idi...bir zamanlar onunla eyni şeherin havasını udurduq..indi ise onsuz bu şeher heç çekilmirdi.Bu şeher almışdı onu menim elimden.Onunla birge gezmekden doymadığım küçelerde indi yalnız gezib dolaşırdım..xatireleri yada salıb için-için ağladığım bu küçeler sanki onsuzluğun menim üçün ne qeder ağır olduğunu anlayırmış kimi inildeyirdi.Xezerin sahiline gedirdim her defe.Onunla birge oturduğumuz qayalıq indi mamır bağlamışdı.Sanki burda tökdüyüm göz yaşlarım qayaları bugüne qoymuşdu.Hele de isti henirtisi olan payız havası meni soyuq qış kimi üşüdürdü..Belke de meni üşüden onun yoxluğu idi...
Bu şeherden çıxıb getmek istiyirdim.Xatireler ise insafsızcasına ayağıma dolaşırdı...
Yox,qeti qerar vermişdim...Bir neçe günlük de olsa gedecekdim Bakıdan.
Ailemi yola getirmek çetin oldu.Amma onlar da baş verenleri görürdüler.Görürdüler ki, kursantımın yoxluğu meni her keçen gün biraz daha mehv edir.Görürdüler ki,Bakı meni boğurdu.
Çox yaxın bir refiqem Lale Polşaya tehsil almağa getmişdi.Laleyle uşaqlığımız bir keçmişdi.Buzovna bağlarında,deniz kenarında az gezmemişdik ayaqyalın,başı açıq.Lalenin anası rus esilli idi.Lale de yarı rus,yarı azerbaycanca danışırdı.Bu da onun diline şirinlik getirirdi.Telefonumda Laleden bir mesaj:
"Sabaxın xeyir,milaya...kak delişki..?masi,bugün size gelmek istiyir..nu vaxt ele evde tapıl,skuçalsya po tebe"
Bakıdakı günlerimiz maraqlı keçirdi.Dersden vaxt tapan kimi bir araya gelib,alemi qatırdıq.Onun yanında danışmamaq,gülmemek olmurdu.Lale BDU-de oxuyurdu, Polşaya 2-ci kursdan sonra Tehsil Nazirliyinin telebe mübadilesi proqramı ile getmişdi.Onsuz çox darıxırdım.Onsuz da son 1 ilde baş alıb geden susqunluğum Lale gedenden sonra lap çoxalmışdı.Saatlarla skype-da,agent-de,facebook-da danışırdıq.Amma yanımda olmağının yerini heçne vermirdi.En çox da "Dur, gedirik

[1] 2 3 ... 8 >>