etmişdi.Belke de aranız da ilk baxışdan mehebbete inananlarınız yoxdu.Amma biz inanmışdıq..Ele ilk baxışdan aşiq olmuşdum ona.Herbiçi idi,akademiyanın 4-cü kursunda oxuyurdu.Ona herşeyi ile heyran idim.İdeal cütlükler olmur deyenler,belke de biz ideal deyildik,amma bizimki ferqli idi.Saatlarla birlikde gezib dolaşırdıq.Ele ayrılığın ilk addımında darıxırdıq,eve çatan kimi sarılırdıq telefona...
5ay sonra nişanlandıq..Ailelerin narazılığına sebeb yox idi.Bütün yollar açıq idi bizim üçün.Ailesi meni çox isteyirdi,xüsusile bacısı.
Birgün telefondakı ses-bacısının sesi idi bu:
-Aysel,Neftçiler xestexanasına gel...
Sadece tek bir cümle meni atmışdı evden bayıra.Qaraciyer serrozu idi.Bunu eşidende herkes kimi inanmamışdım,dedim yeqin zarafatlarından biridi yene.
Amma torpağa tapşırılan günü anlamışdım ki,bu zarafat deyilmiş.Qebristanlıqda üşümüşdüm.Ele bildim yene gelib gödekçesini çixarıb verecek mene.Bağrına basıb alnımdan öpecek."Sen menimsen,sadece menim" deyecek.Yene ordakı yad nezerlere qısqanacaq meni.Üzümü qucağında gizledecek.Yene siqaret yandıracaq,men de siqareti yandırmamış yalandan öskürecem,"Ay şeytan,hele heç yandırmamışam eyy"-deye ürekden gülecek.Yene ellerim ellerinde isinecek.Yene metroda qulaqcıqların bir ucu onun qulağında,biri menim qulağımda sevdiyim mahnıya birlikde qulaq asacağıq...Yene...

Nezerlerden uzaqlaşıb eve geldim.Doğum günümde aldığı ayını bağrıma basıb ağladım.An olurdu ki,öz sesim özümü qorxudurdu.Hıçqırıqlarım özüme vahimeli gelirdi.Ele bil pis yuxu idi herşey...Ya da qorxu filminin seyircisi idim...Uzaqdan baxırdım öz heyatıma...Ruh kimi dolaşırdım,ne dersler,ne praktika heçne vecime deyildi.Heyatım deyersizleşmişdi menim üçün...Sanki heçne çatmırdı mene...Sanki etrafdakılardan tecrid olunmuşdum.Ele bil ki,bu dünyada yaşamırdım...
Bunları danışdıqca Aleks heyretle dinleyirdi meni ve bunları danışdıqca gözlerimden yaş damlaları gilelelenirdi.Maraqlı burasındadı ki,Aleks heçne danışmırdı,sadece susurdu...Biz eve

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>