qalıb...
Laleni bağrıma basıram.Her ikimiz ağlıyırıq ve her ikimiz ağladığımızı bildirmemeye çalışırıq.Zarafatımızdan da qalmırıq.Budur ireli doğru addımlıyıram..ve bu zaman kimse qırıq ve tanış olan bir intonasiya ile adımı çekir:
-Aysel!!!!
Inana bilmirem,bu Aleksandr idi...Donub qarşımda qeribe bir menzere ile qarşılaşıram...Aleks elinde anasının yadigarı üzük ile budur qarşımda diz çöküb...
-Aysel,ya xoçu çto bi ti eto kolco vseqda nasil s soboy.pojalusta,bit mayoy jenoy...
Bütün hava limanı sanki bizi üzük qaşı kimi daireye almışdi...Bu sözler meni ovsunlamışdı...Amma teessüf menim getmekden başqa çarem yox idi.Ailem,sevdiklerim Bakıda meni gözlüyürdü.Onlu xatirelerim de...ve budur ardıma baxmadan uzaqlaşıram oradan...Sanki teyyareyee minene qeder meni hansısa nezerler izleyir meni...ELVIDA POLŞA,ELVIDA VARŞAVA...
3 AY SONRA
Saat 14:36,notebooku açıb sevimli refiqemden mail görürem:
-Salamik,milaya..necesen?darıxmışam senin üçün...Sabah Bakıya gelirem.sene qeşeng xeberim var,bilirsen Bakıya menimle kim gelir?ALEKSANDR....
SON...
* Bele qisa hekayeler yaziram ki uzun hekayelerle sizleri sixmiyim. werhlerinizi yazin ki yeni hekayeler yazim... Qeydiyyatda olmayan istifadeciler nomreme yaza bilerler.
- Tel / WhatsApp: 055 835 25 25
instagram: @etinick

<< 1 ... 6 7 [8]