amma narahat da olma, heleki heç yana getmirem” deyib elime bir öpücük qondurdu.
Sonra eve getdik. Eslinde men getdim, o ise söz verdiyi kimi xestexanaya. Sonralar öyrendim ki, evveller de gedirmiş. Sevdiyim şexs xerçeng xesteliyine tutulmuşdu, - udqundu, gözünden gelen yaşlara artıq hakim ola bilmirdi, salfetle gözünün yaşını sildi, bu sefer ehtiyat etmeden, çünki bilirdi ki, ebes yeredir, gözünün qarası tamamile üzüne yayılmışdı, - bunu bilende sanki deli olmuşdum, yene de arada görüşürdük, amma bu artıq evvelki kimi deyildi, hemin hadiseden sonra onun üzüne baxmaq mene eziyyet verirdi. Bilirsen mi, en pis şey nedir?, - Sevinc bir şey demedi, sadece daha diqqet kesilib refiqesine qulaq asmağa başladı, Arzu ise onun cavabını gözlemeden davam etdi, - Sevdiyin bir insan gözünün qabağında tükenir, sen ise heç ne ede bilmirsen. Elinden bir şey gelmir. Bunu seyr elemek mecburiyyetinde qalırsan. Bundan daha dehşetli ne var, İlahi?!

Ondan xebersiz hekimleri ile görüşdüm, bir şey etmelerini istedim, o bele tez öle bilmez dedim, hele onun ne yaşı vardı ki, bizim hele ne qeder gerçekleşmeyen xeyallarımız vardı. Beli, ele gerçekleşmemiş de qaldı. Xestelenmeyinin sebebini soruşdum, polietioloji dediler, - Sevincin sual dolu baxışlarını görüb, izah etmeye çalışdı, - yeni, neyden emele geldiyi ve ya emele gelme sebebi deqiq bilinmir. Hele de onun yaxında dünyanı terk eleyeceyini düşüne bilmirdim. Menim bütün dünyam o idi, o olmadığı yerde men de yox idim, onun üçün hele meseleni tam anlamış deyildim. “Bes müalice? Müalice etmemisinizmi? Müalice edin Kenanımı!” dedim hekimlere. Onlar ise, aciz bir şekilde her iki, kompyuter ve maqnin-rezonans tomoqrafiyasından keçirdiklerini, şişin beyinde yeterince böyüdüyünü bildirdiler. Ardından da, “bağışlayın xanım, amma artıq her şey üçün çox gecdir. Her şey Allahın qüdretine qalıb. Görünür onu çox sevirsiniz, ona bolca dua edin. Onun buna ehtiyacı var”. Hekimin bu cümleleriyle sarsıldım, o ana qeder meselenin ciddiyyetini tam

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 20 >>