Ya Hüseyn! Dilimin müqeddes söhbeti-sözü
Könül şüarımsan Ya İmam Hüseyn!
Qelbimin, ruhumun, esqimin közü
Esmari yarımsan Ya İmam Hüseyn!

Qurbanam rehmine, şücaetine
Yetmişikilerin mehebbetine
Asiman mat qalıb cesaretine
Sonsuz ensarımsan Ya İmam Hüseyn!

Geyinib eynine qan rengli kefen
Ölümün gözüne düz baxanım sen
Kerbela çölünde solsa da çöhren
Solmaz baharımsan Ya İmam Hüseyn!

Baban peyğemberin yolu haqq yolu
Bu yolda kesildi Abbasın qolu
Düşmenin önünde eyilmez ulu
Sınmaz vüqarımsan Ya İmam Hüseyn!

İslam dünyasının sinesi dağlı
Her malın meherrem ayına bağlı
Heqiqet ünvanlı, ziya soraqlı
Daim gülzarımsan Ya İmam Hüseyn!

Ölümün dirilik getirdi sene
Lenetler oxundu şümrü-leine
Qaraya büründü Mekke, Medine
Çün tüccarımsan Ya İmam Hüseyn!

Fikrin qabiliyyet astanasında
Öldü Eli Ekber toy libasında
Melekler ağladı Qasım yasında
Eziz qemxarımsan Ya İmam Hüseyn!

Ziyaretgah oldu müqeddes türben
Zevvarlar güc aldı sexavetinden
Beş ali ebanın sonuncusu sen
Öz havadarımsan Ya İmam Hüseyn!

Beşer övladına taleyin belli
Zülmetleri yaran eli meşelli
İndi göz yaşıdır bize teselli
Derde düçarımsan Ya İmam Hüseyn!

Möminler qan ağlar müsibetine
Belke nesib ola bir rehmetine
Sene mehebbetim bes eder mene
Dövletim, varımsan Ya İmam Hüseyn!