Medine şeherinin etrafında bir yeniyetme dayısı ile yaşayırdı. Heftede bir defe genc oğlan Medineden çörek alırdı. Bir gün çörek alıb kendine qayıdanda, o, çoxlu insan görür ve öyrenir ki, onlar İslam Peyğemberini (s.a.v.) dinlemeye gelibler. Bir gün o da Mehemmed (s.a.v.) adlı bu şexse qulaq asmağa gelir. Genc İslam Peyğemberine diqqet kesilir. Bu insana qulaq asmamaq mümkün deyildi!
Oğlan evde dayısına deyir:
“Dayı, çöreyi heftede iki defe alaram. Qoy tezesini yeyek”. Peyğemberin sözleri oğlanın fikrinden çıxmırdı.
Oğlan yene de dayısına deyir:
“Dayı, gel men çöreyi heftede 3 defe alım”. Dayısı her şeyi başa düşür!
Oğlan açıq etiraf edir:
“Men İslam Peyğemberine qulaq asmaq şerefine nail oldum ve bu menim çox xoşuma geldi”.
Dayısı esebinden bilmir ne etsin: “Bir de ora getsen, seni atanın qoyduğu mirasdan mehrum edeceyem!”
Oğlan ise deyir:
“Heç ne istemirem! Neynirsen, tez ele, çünki Peyğemberin yanına gecikirem.”
Dayısı onun elinden her şeyi alır, hetta paltarını da. Oğlan telesik Medineye qaçır. Sevimli Peyğemberimiz bilirdi ki, oğlan her şeyini atıb buraya gelib. Hezret onu yanına çağıranda oğlan onun üstüne atılıb berk qucaqlayır. Neticede, genc müselman olur ve ALLAHa bele dua edir:
“ALLAHım, ele et ki, son nefesime qeder Peyğemberin yanında olum ve ele et ki, öz canımı Senin uğrunda feda etmeye hazır olum!” Ele hemin dönemde müharibe baş verir ve oğlan şehid olub ALLAH ile qovuşur.