varmaqdayken kişi
yeniden tekrar etdi:
- Amma men bomj
deyilem, sefil de deyilem.
Müeyyen yaşayış yerim de
var. İşim de.
O ayağa qalxdı, şalvarının
ve penceyinin üstündeki
ot ve çör-çöp qırıntılarını
çırpdı, gelib skamyada,
Niyaziden bir-iki metr
kenarda oturdu. Niyazi
aradakı gerginliyi
yumşaltmaq üçün dedi:
-
He, men sehv saldım.
Görürem, siz intellektual
adamsınız, – o qısa pauza
verdi ve kişinin neden açıq
havada, ağac dibinde
yatmasını başa düşdüyünü
bildirmek qesdi ile elave
etdi. - Yuxudur de, bir de
görürsen, adamı durduğu
yerde aparır, gerek derhal
gözünü yumub beş deqiqe
olsa da mürgüleyesen.
Kişi onun sonrakı sözlerine
ehemiyyet vermedi.
- İntellektual deyende, iki
universitet qurtarmışam
men, - deye o, öyünürmüş
kimi bir edayla, bir az da
istehzalı görkemde qeyd
etdi. – Birini cavan vaxtı,
pedaqoji, birini de içeride.
Heyat universiteti.
Eslinde, Niyazi ilk
gördüyünde onun keçmiş
mehkum olduğunu yeqin
etmişdi, amma artıq adam
özü de tesdiqleyirdi ve
aydın idi ki, o, hebsxanada
uzun müddet yatıb.
“Belesi ile ehtiyatlı olmaq
lazımdır”, - deye düşünen
Niyazi yaranmış ilk
fürsetde sağollaşıb
getmeye qerar verdi.
Helelik qorxulu bir durum
yox idi.
- Cavan vaxtı men
müellim olmuşam, on
ilden çox müellim
işlemişem, - kişi söhbete
başladı. - Sonra heyat
başqa cür alındı.
Niyazi ona sual vermek
istemirdi, bilirdi ki, her
sual söhbetin uzanması
demekdir, amma nese
demek de lazım idi. Yoxsa
kişi yanlış başa düşerdi ve
“bomj” adlandırılmasına
göre de yeniden
esebileşerdi.
- Ruslarda bir söz var, -
Niyazi dedi, - deyirler, ot
sumı i ot tyurmı ne
zarekaysya. Yeni
türmeden ve dilençilikden
heç kes sığortalanmayıb.
- Ay sağ ol, - kişi memnun-
memnun gülümsedi. –
Xoşum geldi senden.
Panyatkalı oğlansan. Senin
kimiler indi azdır.
Universitet qurtarırlar,
baxırsan ki, heç ne
bilmirler.
O bir az susdu ve davam
etdi:
- Meselen, men indi
senden soruşsam ki,
Antanarivu hansı

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>