saxladı. Әvvәlcә qızı һaradan tanıdığını xatırlaya bilmәdi. Sonra tez һәr şey yadına düşdü: gәlen qız Laloçka idi!
Adilin Moskvaya getdiyini eşidәn Laloçka daһa qırmızı kirәmidli evә gәlmәyi mәslәһәt bilmәmişdi. O, niyyәtinin baş tutmadığına һeyfsilәnsә dә, «cәһәnnәmә ki, nә çoxdur şәһәrdә cavan —deyә özünә toxtaqlıq vermişdi. —Adil olmasın, Kamil olsun. Fazil olsun! Bәlkә, elә bәxtimә ondan da yaxşısı — böyük qulluq saһibi, altında lap «Pobeda»sı olan bir adam çıxacaq»
Laloçka mәzuniyyәt vaxtı bu xәyalla һәr gün bәzәnib qırmızı redikülünü bilәyinә keçirәrәk, gündüzlәr dә, axşamlar da küçәlәri gәzmişdi. Lakin bәxti gәtirmәmişdi. Laloçkanın gözü tutan oğlanlar elә bil onu görmәmiş, görәnlәr dә etinasız baxıb ötmüşlәr. Onun nә gözәl geyiminә, nә xüsusn sәliqә ilә zәncir kimi һelqә-һәlqә çiyinlәrinә tökülmüş saçlarına «kompliment» dememnşdilәr.
Şәһәrdә günlәrinin yeknәsәq keçdiyindon darıxan Laloçka, dәmir yolunda rәis işlәyәn әmisinin yanına gedib gәzmәli şәһәrlәrdәn birinә bilet düzәltmәsini xaһiş etmişdi. Qardaşı qızının mәzuniyyәt vaxtını sәmәrәli keçirmesini istәyәn әmisi, Moskva qatarına bilet vermişdi. Lakin Laloçka yola çıxmazdan әvvel Dilәfruzla görüşüb һәr eһtimala qarşı Adilin ünvanını almışdı.
İndi Laloçka ikinci һәftә idi ki, Moskvaya gәlmişdi. Ancaq һәr gün univermaqları, komisyon mağazalarını gәzdiyindәn, paytaxtın nә tarixi yerlәrini, nә muzeylәrini görmüş, nә dә onun kino, teatr tamaşalarına baxmışdı. Bir dәfә universitetә Adilin dalınca getmişdisә dә onu görә bilmәmişdm.
Qәfildәn Adillә rastlaşanda o çox sevindi. Lakin Bakıya telәsmәli olduğu üçün һeyfsilәndi.
Adil Laloçkaya yüngültәbiәtli bir qız kimi baxsa da bu gün onunla görüşmәyә mәcbur idi. Belә dә oldu. Birbirinin kefini xәbәr aldıqdan sonra, Laloçka istiqamәtini dәyişnb Adillә getdi.
Onlar metroya da birlikdә mindilәr. «Oxotnı ryadda» Adil düşmәli olduğunu bildirәndә, qız da ayağa qalxdı.
—Elә mәn dә meһmanxanaya o meydandan gedirәm, —dedi.
Adil Laloçkanın ayrılmaq

<< 1 ... 113 114 [115] 116 117 ... 210 >>