çıxarıb Adile verdi.
—Zeһmәt olmasa, bunları saxla, başımı darayım.
Әlacsız qalan Adil şlyapa ilә redikülü aldı.
Qız tәlәsmәdәn saçlarını darayırdı. Arabir de qaranlıqda xumarlanan közlәrile Adili süzür, gülümsәyirdi- «Sәn ölәsen, işә düşmәdik! —deyә Adil yerindә raһat otura bilmirdi. —İndi mәn bununla ne danışacağam?..»
Laloçka özünü qaydaya saldıqdan sonra boynunu yana burub Adile pıçıldamağa başladı:
—Moskvada darıxmırsan?
—Xeyr.
—Mәn dünәyәcәn yaman darıxırdım.
Ekranda kadrlar dәyişdikcә zaldakı qaranlıq gaһ qatılaşır, gaһ da adamların sifәti işıqlanırdı.
—Bakıya һaçan gedecәksiniz? —deyә bu dәfә Adil soruşdu.
Qız sevindi:
— Ne üçün soruşursan?
—Elә belә.
Laloçka başını Adilin çiyninә әydi, utanırmış kimi bir an susdu. Sonra dönüb onun sifetinә baxaraq cavab verdi:
—Sabaһ axşam yola düşmәliyәm. —Adilin dinmәdiyini görәn qız әlavә etdi: —Mәni ötürmәyә gәlәcәksәn?
—Niyә gәlmirәm, gәlәrәm.
Bu ara arxa cergәdә әylәşәn qoca kişi, başını qabağa uzadaraq:
—Bir az sakit! Mane olursunuz! —deyә bütün zaldakıların eşidәcәyi bir sәslә onlara acıqlandı. Kişi başını geri çәkәndә necә oldusa Adilin üzünün sәrt tüklәri Laloçkanın yanaqlarına sürtündü.
—Üzr istәyirәm, —deyә Adil bir az Laloçkadan yana çәkildi.
Kinonun jurnalı һәlә qurtarmamışdı. Ekranda Soçinin istiraһәt evlәrinden biri göstәrilirdi.
Bunu görәn Laloçka yenә dilini saxlaya bilmәdi:
—Mәn burda da olmuşam, —dedi.
Arxadan kişinin onlara yenә acıqlanacağından eһtiyat edәn Adil bu dәfә vәziyyәtini pozmadan başını tәrpәtdi: —Әcәb elәmisәn!
—Onda elә yaxşı kökәlmişdim ki.
—İndi dә arıq deyilsәn.
Laloçka gülümsündü vә әlini uzadıb Adilin çeçәlә barmağını ovcuna alaraq bәrk-bәrk sıxdı:
—Bax, sındıraram һa. Mәnә niyә sataşırsan?! —dedi, son-ra bir az da yuxarıdan onun bilәyindәn yapışdı.
Başqaları görmәsin deyә, Adil Laloçkanın şlyapasını ellerinin üstünә qoydu vә dönüb qıza baxdı. Laloçkanın gözlәri axırdı. Uzun kirpiklәri ağır-ağır qalxıb enir, dodaqlarından sanki

<< 1 ... 115 116 [117] 118 119 ... 210 >>