yığır.
—Evlenәnden sonra da, onların vanna otağına keçecekdir! —deye o terәfden birisi Borisә eşitdirdi.
—Pişiyin ağzı әte çatmayanda deyir iy verir. —Boris valenkalarını çıxarıb çәkmәlәrini geymәyә başladı. —Deyesәn, mәnim gәlmeyim sizi sevindirdi, dolamağa adam axtarırdınız.
—Uşaqlar, Boris Vasilyeviç doğru deyir, çox sataşırsınız, kitablarını yığışdırıb köçür Nataşagile, —deyә qarayanız oğlan boynunu yığıb һiyleger bir veziyyәt alaraq, dilini bayıra çıxardı.
Adil ona cavab verdi:
—Sәn dә söz danışdın dә! Boris Vasilyeviçә yataqxanaya sәpәlәnmiş kitablarını toplamaq üçün azı on gün ezamiyyete çıxmaq lazımdır.
Boris çәkmәlәrini geyib ayağa qalxdı. Onu dövrәyә alan yoldaşlarına әһәmiyyet vermәdәn Adilә!
—Mәnim qalstukum bilmirәm һardadır, bu gün sәninkini taxacağam, —dedi vә onun razılığını gözlәmedәn çarpayının başından asılmış göy rәngli ipәk qalstuku götürüb boğazına bağladı. Yoldaşlarından birisi xәbәr aldı:

—Boris Vasilyeviç, sәnin qalstukun qara deyildi?
—Hә, qara idi, —deyә onun ciddi soruşduğunu güman edәn Boris cavab verdi.
—Bir balaca da çirklәnmişdi, һe?
—Özüdür ki, var! Harada görmüsәn?
Yoldaşı әlini nazik qara bığlarına çәkib dedi:
—Dünәn һamam növbesindә o mendәn sonra idi, yuyunmağa gәlmişdi...
Oğlan sözünü deyib Borisin onu yaxalayacağından eһtiyat edәrәk qırağa tullandı:
—1:0 —deyә dostuna sataşdı.
Borisin görüş vaxtı çatmışdı. Geyinib getmәk istәyәndә Adil onu saxladı.
—Bura bax, zarafat bir yana, ayaqqabılarını dәyişik geymisәn, nәdir?
Boris әyilib çәkmәlәrinә baxdı. Ayaqqabının tәmirdәn gәlәn tayı silinib tәmizlәndiyindәn par-par parıldayırdı. O biri tayı isә lap köһnә görünürdü. Nataşa ilә gәzmәyә bu cür getmәk yaxşı deyildi. Boris başını aşağı salıb nә fikirlәşdise «bu dәqiqә» deyib bayıra qaçdı.
—Silmәyә getdi, indi yataqxananın otaqlarını birbir gәzib krem axtaracaq, —deyә Adil yorğun һalda özünü çarpayıya yıxdı. Әllәrini başının altında çarpazlayıb astadan әlavә etdi: —Yaxşı oğlandır. Onsuz çox

<< 1 ... 126 127 [128] 129 130 ... 210 >>