darıxardım.
Biri dә bu sözü elavә etdi:
—Borya yaxşı yox, lyuks oğlandır!
Boris özündәn mәmnun tәrzdә içәri girib qapı ağzında dayandı ve әli ilә çәkmәlәrini göstәrib otaqdakılara: —һe, indi necәdir? — dedi.
Hamı boylanıb onun ayaqlarına baxdı: çәkmәsinin sağ tayını silib temizlemәyi özüne әziyyәt bilen Boris, işini asanlaşdırmaq üçün o biri tayını da toza bulaşdırdı.
Otaqda gülüşme qopdu.
Adilin ne isә demәk istәdiyini gözlerindәn duyan Boris cәld qapını açıb çıxdı. Lakin azacıq keçmәmiş yenә geri qayıtdı.
—Mәnә üç-dörd metre bileti lazımdır, —dedi. —Kimdә var?
Adil elini pencәyinin döş cibine salıb axtarmağa başladı.
— Vermәyine verәrem, Boris Vasilyeviç, ancaq bir şertlә, Sözümü deyim, sonra get.
—Nataşa gözlәyir, tәlәsirәm.
—Yox, onda baş tutmayacaq.
Borisin çaresi kәsildi.
—Hә sözünü de, tez ol.
Auditoriyada dәrs deyәn qoca professorları kimi Adil әlini dalına qoyub tәmkinlә danışa-danışa otaqda gәzinmәye başladı:
—Ağıl çox oxumaqla deyil, Boris Vasilyeviç. Nyuton da böyük alim olub, ancaq o da һәrdәn sәnin kimi qәribә işlәr görüb...
—Nә edib ki? — deyә tәlәbәlәrdәn biri Adili qızışdırmaq mәqsәdilә qәsdәn soruşdu.
—Deyirlәr, Nyutonun biri balaca, biri böyük iki pişiyi varmış. Hәr dәfә pişiklәr çölә çıxmaq istәyәndә Nyuton işdәn ayrılıb qapını açarmış. Çox fikirlәşdikdәn sonra o özünü bu әziyyәtdәn qurtarmaq üçün çarә tapır.
—Nә edir ki?
—Qapının aşağısında biri böyük, biri kiçik iki deşik açır.
—Daһa iki deşik niyә?
—Onun üçün ki, böyük deşikdәn böyük pişik çıxıb girsin, kiçiyindәn dә balacası.
Adilin söһbәti Borisdәn başqa һamını şәnlәndirdi.
—Hә, indi bizim bu professor Boris Vasilyeviçin ayaqqabısının o biri tayını toz-torpağa bulaşdırması da buna oxşayır. Bunlar һamısı ağılın çoxluğundan vә...
Boris Adili çox danışmağa qoymadı, biletlәri qapıb qaçdı.
Yataqxanada boş vaxtların şәn keçmәsi Adili darıxmağa qoymurdu. Әvvәllәr ancaq yoldaşlarına qulaq asan Adil indi özü başqalarından çox dәcәllik edirdi.
Onun

<< 1 ... 127 128 [129] 130 131 ... 210 >>