adamın oturmasını istәmirdi.
Adil darvazadan içәri keçib yaxınlaşan kimi Boris soruşdu: —Nә oldu, atanı görә bildin?
Evlәrinә yazdığı mәktuba cavab almayan Adil atasının qabağına vağzala getmişdi. —Gördüm!
—Әylәş, —deyә Boris yanında ona yer göstәrdi. Adil oturmaq istәmәdi.
—Sәninlә sözüm var, әylәş!
Adil tәәccüblә dostuna baxdı. Borisin sifәti çox ciddi göründü. Adilin qәlbinә nigarançılıq doldu. «Bәlkә, Nataşaya bir şey olub!» O, Borisin yanında oturub gözlәrini onun sifәtinә dikdi.
—Nә var, Borya?
Boris özünü әlә almağa çalışdı.
—Heç, elә bir şey yoxdur. Dedim ikilikdә dәrdlәşәk. — —Azacıq ara verdikdәn sonra Boris soruşdu:
—Bәs atan çoxdandı yanına niyә gәlmir? Sәbәbini demәdi?
Boris çeşmәyini çıxarıb döş cibinә qoydu.
—Deyir, nә bilim, qatar Moskvada az dayanır, yerin uzaqdır, gәlib-getmәyә vaxt çatmır.
—һm... —deyә Boris gözlәrini qıydı.
Keçәn һәftәlәrdә Boris vağzala yoldaşlarından birini qarşılamağa getmişdi. O, perronda Rәһmanı görcәk ona yaxınlaşıb danışmaq, öz zәnnindә yanılıb-yanılmadığını bir daһa yoxlamaq istәmişdi. Bu dәfә Rәһman Borisi çeşmәksiz o dәqiqә tanımışdı. Kişi özünü itirdiyindәn nә edәcәyini bilmәmişdi. Tez vaqonlardan birisinin qapısını açıb içәri girmişdi...
Ondan sonra Adil atasının yolunu çox gözlәmişdi, lakin kişi bir dәfә dә olsun yataqxanaya gәlmәmişdi.
—Bәs әvvәllәr necә gәlirdi?
Adil atası һaqqında ona verilәn bu suallardan şübһәli kimi oldu, başını qaldırıb diqqәtlә dostuna baxdı, ancaq bir söz demәdi.
Boris Adilin baxışlarındakı mәnanı duydusa da, özünu o yerә qoymayıb araya çökәn sükutu pozdu:
—Әzizim, mәn indiyә kimi sәndәn һeç nәyi gizlәtmәmişdim. Biz Bakıda olanda sәn mәndәn şübһәlәnmişdin. «Ürәyindә bir sirr var, Borya, mәnә açmırsan», deyirdin. Yadındadırmı?
—Elәdir, —Adil tәsdiq etdi. —Bu söһbәt meһmanxanada pivә içdiyimiz gün olmuşdu.
—Bәli, bәli. —Boris aramla başını tәrpәtdi. —Tamamilә doğru deyirsәn.
—Sonra? —deyә Adil onu tәlәsdirdi. Boris tәmkinini pozmadan sözünә davam

<< 1 ... 193 194 [195] 196 197 ... 210 >>